Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 96

GH
जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. सर्व कला शीखी. यौवन रूप संपदा पामी, पूर्वनी पे ते चारेने प्रेम प्रीति सारी थइ. त्यारे ते विशेप वधवा लागी, सुकर्मे करी तेमने गुरुनो योग थयो तेथी ते बारव्रत धारी श्राविका था तथा शेषना जीवें पूर्वे श्री तीर्थकर देवने जे दान दीधुं ते पुण्यनीशृंखलायें आकर्षी एवी ते चारे कन्या विनयंधर शेठने परणावी. सरखां पुण्यें करी सरखो योग मले तेम ए शे उने ए कन्या पण सरखे सरखी मली जे. जेमाटे योग्य होय ते योग्यने विषेरंजित थाय , एवी प्रसिह लोकोक्ति . ___ पुण्यानुबंधी पुण्यरूप मेघे करी पुण्यना सात देव सिंच्या तेथी फल्यां एवां जे शातारूप धान्य ते महा आनंदमय थयां . तथा ए पांचे जीवने देवता सांनिध करे . ते तो जेना चित्तमां धर्म होय तेने देवता सांनिध करे. माटे एनी उपर जे मातुं चिंतवशे, तेने देवता विघ्न करशे.ने थोडा कालमां ते विनाश पामशे. वली मुनि कहे .
हे राजन्तुं पण जाणे . पोतानी चढूयें दीतुं . जे शासन देवतायें तुझने बिहामणुं रूप करी देखाडयुं ते एना शीलने प्रता जाणवू. ए एक ढुंकार मात्रे हाक मारता जो सापदीए तो विद्याधर सरखो होय ते पण बलीनस्म थाय.एना समकितना गुणथी एना चित्तमां तुझ उपर अनुकंपा उपजी . तेणे करी तुऊपर ते मातुं चिंतवती नथी. जे महासतीनुं शी यल नंगाववानी इजा करे तेनुं ते महासती जेटलुं मालु करे, तेटलुं यद, राक्स अथवा विद्याधर विराध्यो थको ते मातुं न करे. हे राजन् ! तुं का मरूपी गरलविष पीज्यो बतो सत्य शीयल जलें करी थोडा कालमा धन्य थइ महा कल्याणने पामीश, अल्प शीयलरूपी तरुवरनां तुजने योग्य एवां फल तुं जोश तो मोटा सत् शीयल रूपी कल्प वृदना फलना आस्वादननी चातुरी शी कहूं? तेना तो अत्यंत मोटा सान , ते कह्या न जाय.
एवां ज्ञानीनां वचनरूप जे अंजन तेणे करी ते राजाना मिथ्यात्वरूप तम पडल दूर गयां. तेथी सर्व नावने प्रकाश करे एवी निर्मल सम्यक्त्व झानरूप ज्योति प्रगटी. त्यारे ते राजा मुनिने कहे . हे जगवन् ! ए पां चे जीवोना जीवितने धन्य ! ए स्त्री जरतारना चरित्रना अधिकार सांजल तां सर्व जीवने महा सुख उपजे . तथा हे मुनि ! महा पापना आचर