Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 84

३
- जैनकथा रत्नकोप नाग सातमो. ___ एम विचारी ते सती कामी शेठने कहे . हमणां तो मुझने मारा प तिनो शोक , माटे समुश्नो पार पाम्या पली जेम तमने हित थशे तेम ढुं करीश. तमे निश्चिंत पणें रहो. जे समये जे योग्य हशे, ते करगुं. एवो ते कामीने उत्तर दीधो. ते वाक्य लोचनशेठे सांजली स्वस्थ चित्त थई के टलोक काल गमाव्यो. जे माटे कह्यु डे के, आशा लुब्धा जीवने सो वर म विलंबे जाय, एम जाणवू.
एम वहाण चालतां अन्याय पापथी समुश्माग वायुयें उबल्यो, नत्पा त थयो, पापें ते वहाण नांग्यु, तेना शत खंझ थया. त्यां दिसुंदरी धर्म ने पसायें मोटुं पाटीनं पामी. जेम संसारसमुश्मा जीव, सम्यक्त्व मलवा थी संसारनो पार पामीने मोदना सुख पामे. तेम पाटीनं मलवाथी ते दिसुंदरी हेलामात्रमा समुश्नो पार पामी. ___ त्यार पनी पोतानो नार, जेने लोचनशे मध्य रात्रे पाणीमों नाख्यो हतो, तेने धर्मने पसायें करी जे पहेलुं वहाण नांग्युं हतुं. तेनुं पाटीनं बू डतां बडतां हाथ आव्यु. तेने अवलंबी ते धर्मकुमार दरियाने तटे आव्या. इदिसुंदरी पण पाटी अवलंबीने जे तटे नरि आव्यो , तेज तटे ध मैने पसायें प्रावी मली. त्यां समुश्तटे पुण्य योगे स्त्री नार बेद एकां मव्यां. घणो हर्ष उपज्यो. संतोषामृत रमें सिंचाणां. घणी शीतल शाता नपजी. विरह वियोग मट्या. ते पडी पोत पोतानां कुःख वितर्कनां वृत्तांत कह्या. पोतानुं अनुनव्युं जे दुःख ते बन्ने मांहो मांहे कहेता हवा. लोचन शेतनुं वहाण नांग्युं, ते बूड्यो, एम सांजली धर्मकुमार अशाता धरतो ह वो. जे अपकारी तथा पापिष्ठ होय तो ते ऊपर पण उत्तम प्राणी जे होय ते उपकार चिंतवे . परंतु तेनुं मातुं न चिंतवे.
हवे धर्मकुमार स्त्रीने कहे जे के, हे प्रिये ! धन्य ते अरिहंतगणधरा दिक, के जेने समीपे रह्या जीव अशुन नावने बांके. लोचनशेत आपण पासे हतो पण ए जीवने धर्मबोध न थयो. हा हा ! पाप परिणामे करीए जीवनुं मातुं थयु ! जेणे आपणे वे ने निर्लोनी पणें वहाणे बेसाडी पार प माड्यां, उपकार कीधो, ते बापडा जीवने जीवतव्यनो संदेह थयो. धनहा नि पाम्यो, निरुपम रूप देखीने तेनुं चित्त चट्यु, एवं ते पोतानी स्त्रीने कहे.
एटने ते गामनो एक वाणि त्यां आव्यो. तेणें सौम्य मुशयें शांत रूपी