________________
एथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. दूते पण महेंऽसिंह राजानी पागल थावीने जेवीरीतें तेने क्रोध चडे, ते वी रीतें विशेषे वधारीने वार्ता कही.
ते वार्ता सांजली महेंइसिंह राजा कल्पांत कालना समुनी पेठे दो न पामी, घणुं लस्कर हाथी घोडा, तेमज पायकना समुदायने साथें लइ ने ते चंद राजानी स्त्री लेवाने चाल्यो. ते समये ते चंझ राजा पण तेहने
आवतो जाणी गज, अश्व, रथ, पायकरूप चतुरंगी सेना सहित पोताना देशनी मर्यादायें साहमो अाव्यो. तेवारे बे राजानां सैन्य सामा थयां. पो त पोताना प्रेख्या एवा सुनटें महायुद्ध संग्राम कीघो. दीनपणुं मूकीने शू रवीर पणें संग्राम करता हवा. हाथीयें हाथीवाला लडे, अस्वारे अस वार, रथीयें रथी, पालें पाला, एवा सत्यनीतिनां यु६ यातां हवा. एम युद्ध करतां महेंऽसिंह राजाना सेन्ये चंझ राजाना लश्करने जीत्यु. जेमा टे बहु समुश्ना जलमां नदीनुं जल केटलुक जीते ? हारीने नली जाय. ___ त्यारपत्री चंराजा कोप कर। सिंहनाद करतो रथे बेसी पोतानी सेना लाइ क्षणमात्र मांहे महेंऽ सिंहना सैन्यसाथें लडतो हवो. त्यां जेम सिंह गजघटाने उडावी नांखे तेम त्यां शत्रुनी सेना तेणें हावी. त्यारे महें इसिंह राजायें पोतानुं सैन्य नाग्युं जाणी पोते काल कृतांतनी परें निज प्राणने पण अवगणीने चं राजानी सामो आव्यो. त्यां याकरो संग्राम थयो, चं राजानुं लश्कर नातुं. तेटाणे महेंशसिंहें, चं राजाने गदा घा तें प्राकुल व्याकुल करी बन करी पकडी लीधो. नखं नलुं तें युद कीg. एम प्रशंसा करीने पोताना प्रधानने सोंप्यो. ॥ १५ ॥ ___ त्यारपती राजायें अंतेनरमांहे थकी नासती एवी रतिसुंदरीने ग्रहण करी, ते नारी ज्यारें हाथ आवी त्यारे तुष्टमान थइ चंराजाने मूकीने महेंसिंह राजा पोताने नगरे गयो. त्यां ते रतिसुंदरी प्रत्ये नोगनी प्रा र्थना करे ले के, हे सुंदरी ! ताहरुं अधिक रूप सांजलीने तुऊ नपरें मुझने अत्यंत राग उपन्यो. ताहरे निमित्ते में एवडो प्रयासमुं वद वधायुं, युद्ध कीधां, माणस मराव्यां. तेमाटे हे प्रिये ! सांप्रति तुं महारी उपर प्रसन्न थ इने माहरी आशा सफल कर. उर्लन एवं जे कुरु देशनुं राज्य तेपण तुं पामी.
एह सांजली रतिसुंदरीयें चिंतव्युं के, ए कामांध राजा,माहरा चित्तना अनिप्राय जाण्याविना घणा जीवोनो अनर्थ हेतु थयो. तेमाटे कष्टने