________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. परस्त्रीने नोगतुं नहीं, जेमाटे उत्तम पुरुचे परस्त्री जोगववी नही. परस्त्रीने सामुं जोवाथ। पण शीयल रूप प्राण जाय, अने जो हृदयमा लागे तो कालजु कापी नाखे, माटे एने तरवारनी धार समान जाणो. ___ माटे न्याय मार्गी उत्तम पुरुषं परस्त्रीसंग न करवो. ॥ उक्तंच ॥ आग मे॥मश्न विमलं पिकुलं, हिलिक पागएण विजणेण ॥ पड पुरंते नर ए, पुरिसो परनारिसंगेण ॥ १ ॥ उचिठे विपि व, परनारी परिहरंति सप्पुरिसा ॥ सेवंति सारमेयत्व, निंदिया जे उरायारा ॥ २ ॥ अर्थः-पर स्त्रीना संगेकरी पुरुप पोताना निर्मल कुलने मलिन करे बे. पातकें करी पोताना आत्माने हीन करे जे. अने पुरंत नरकने विषे पडे जे. सत्पुरुष जे ने ते उहिष्टनी पेठे परनारीने बांझे . तथा जे दुराचारी अने निंदित पु रुप ले ते श्वानसरखा थईने परनारीने जोगवे . ॥ २ ॥ जेनो कोय ना थ न होय, अथवा सुखी होय, तेने पोषवानो अथवा पालवानो नाथ ढुं
. परंतु कल्पांते पण परस्त्रीनो संग करनार ढुं नहिं. जो मारुं चित्त तुं हरीश तो ढुं सत् पुरुप नहि, तो हुँ परस्त्री केम धारूं : एम कहेतो ते कुमार त्यांथी नीकल्यो. त्यारे ते बोली सूना घर मध्ये पेसीने जेम श्वान नीकले तेम तुं केम नीकल्यो. जो तहारा अंगमां सुनट पणुं होय तोतुंमहारा मुख बागल श्राव. एम सांजली कुमर तेने सामो गयो एटने कोई पुरुषे कह्यु, हाथमां तरवार ग्रहीने तुं स्वबंदाचारी थको अ॒ सिंहने वारीश ? माटे जो तुं साचा पुरुषमा सिंह होयतो जोनं, जे ढुं प्रहार दनं तेने तुं सहन कर. त्यारे कु मरें पण खडग काढी माबे खंने धस्यं. त्यारे ते पुरुषे पण तरवार खांधे धरी कह्यु, हे मूढ पहेलो प्रहार तुं कर. त्यारे कुमरें कह्यु, हुँ निरपराध एवा को इने प्रथम घातन करूं. त्यारे ते पुरुष तुष्टमान थ कहेवा लाग्यो के, अहो! सत्व श्रीमंत नर ! तुं तारा शरीरनी शोनायें राजलक्ष्मी सुखें नोगव, बीजूं अंग देशनी लक्ष्मी तुं नोगवीश, में स्त्री तथा पुरुष रूपें करी तुमने इंजा ल पणुं देखाड्यु. अने ताहरूं धैर्य जोवाने तहारी परीक्षा करवाने जे तु जने वचन कुवचन कह्या, ते तुं खमजे. हे सत् पुरुप ! ढुं चंपा नगरीनो अधिष्ठायक बुं. एम कही ते देवता अदृश्य थयो.
त्यारे ते कुंवर पण अंग देशना पदनी प्राप्ति जाणी, हर्षवंत हृदयें करी गुन शुकनें प्रेयो थको आगल चाख्यो. त्यां आगल जतां एक मोटुं सरो