Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 50

३८
जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो.
तो मृग पासनी पेठें दुःखे ढंकाय एंवां बे. धन धाननी जे खाशा तथा यौवनपणुं ते तो स्वप्ननी पेठें विनाश पामनाएं बे. दाराना जोग तो का रागृह समान बे. राज्य तो दुर्गतिमां पाडनार बे. विषय तो विष समान बे. ते कारण माटे एक चारित्र धर्म ले ते मुक्ति पदने पमाडे, तेथी सर्व संगने बांमी संयम स्त्रीने हुं यादरुं. एम धर्मजागरिकायें चित्तमां धारी क लावती राणीने राजायें पूग्युं, जे हवे यापणने खात्मसाधन करवा मा टे दीक्षा लेवानो समय ले.
त्या राणी कहे बे, हे स्वामी ! थापणे जोग जोगव्या, एटला दिवस राज्य पाल्युं, हवे पुत्र पण राज्य चार पालवा धुरंधर थयो, त्यार पी तत्त्व जाण्यानुं सारतो एज बे, जे हवे चारित्र धर्मरूप शरण अंगिकारखं. ए संसार तो असार ने एम जाली जन्मनी सार करवाने ग्रहस्थाश्रम बांमी. सार संयम खादरी, मनुष्यनव सफल करियें.
एवं राणीनुं केहवं मोटा उत्साहथी सांजनी प्रधानने पुढी शुभ दिवसे मोटे उत्सवे पूर्ण कलश कुवरने राज्याभिषेक कीधो ॥ ४७५ ॥ प्रासादेषु महोत्सवो विरचितो मारी तथा वारिता, दुस्थानां कुलमुद्धृतं यतिवराः सा धर्मिकाः पूजिताः ॥ मुक्ता बंदिजनाभ्रगुप्तग्रहतः संतोषिता याचका, एवं ह्यष्ट दिनानि तेन सकलो लोकः श्रिया सत्कृतः ॥ १ ॥ अर्थः- जिन प्रसा दने विषे मोटे महोत्सवें जिनपूजा रचावी, देश मध्येथी मार शब्द निवा खो. दीन दुःखीने तेना कुलने दानादिकें उस्खा, यति तथा साधर्मिकनी aft करतो हवो. बंदीखानेथी बंदीवान बोड्या. याचक जनने संतोष्या. एम आठ दिवससुधी शंख राजायें सर्व लोकने धनवंत कीधा.
एवा समयमा उद्यानपालकें खावी राजाने विनंति कीधी के, हे स्वामि न ! अमिततेजा नामें सगुरु सुसाधु यावी समोसा बे. त्यारें ते शंख राजा वनपालकने वधामणी श्रापी, पुत्रकलत्रपरिवारसहित महोटी ऋषि यें गुरूने वांदवा खाव्या. धर्मोपदेश सांजली राजा पोतें अवसर पामीने गुरूने विनंति करेले के, हे जगवन् ! कलावतीयें पूर्वजन्मने विषे कयुं पुष्क त उपार्ज्जु के, जे दुष्कृतना योगें करी में ए निर्दोष बतां एना हाथ तो डाव्या. एवं प्रश्न श्रवण करीने ज्ञानसंपन्न गुरुमहाराज बोब्या:- हे राज न् ! ए कलावतीनो पूर्वजव हुं कहुं बुं ते तुं सांजज.