________________
प्रस्तावना. समय सम्यग्दृष्टि सङनोनी संपूर्ण दयाथी आ जैनकथारत्नकोष नामा ग्रंथनो सप्तमनाग समाप्त थयेलो . जे नागमा अत्युत्तम, धर्मधुरीण, प्रतापी, मोदगामी एवा पृथ्वीचंद अने गुणसागरनुं बालावबोधरूप चरित्र सविस्तर दाखल करेलुं . जे चरित्रमा पृथ्वीचं अने गुणसागरना जीवो, प्रथम शंखराजा अने कलावती राणीना नवने पाम्या. अने त्यांथी
आरंनी पाबा ते बेदु जीवो, एकवीशमे नवें पृथ्वीचं अने गुणसागर नामा थर, ते नवमां दीदा ग्रहण करी ते दीदाने यथागम पाली केवल झानी थश्ने मोदश्रीना मेलापी थया. एवा ते वेदुना एकवीशे नवनी कथा सविस्तर कहेली .तेमां वली तेउने प्रत्येकनवमां पूर्वोपार्जित पुण्यपुंजना उदयथी केवु केतुं सुख, तथा केवी केवी संपत्ति मली? तथा तेज्ये कये कये जवें केवां केवां श्रावकनां बार व्रत पाल्यां? तथा कया कया नवमां केवु केर्बु संयम पाट्युं ? तथा संयमने पाली समाधिमरणे स्वदेहनो त्याग करी ते कया कया देवलोकमांजर, केवा केवा देवता थइने त्यां केवु केतुं सुख अने केटलु केटखं आयुष्य जोगव्युं ? ए सर्व कहेलु . वलीया शांतरसमयचरित्रमा केटलाएक प्रसंगोपात अर्थ सहित साहित्यश्लोको, तेमज वली मागर्ध जापानी गाथाउपण दाखल करेली .या ग्रंथमां जे कांकथाउजे, ते पए नव रसथी नरपूर अने बटादार जे. तथा आग्रंथमां बहुशः तो जीवने संसा रपर वैराग्यथवा माटे उपदेश, संयमग्रहणथी थता लानो, विषयलोलुप ताथी थता जन्म, मरणनरकादिक खो, तथा श्रीअरिहंतधर्मनी महत्ता. ए वगेरे कहेलुं . तेथी या चरित्रना वक्ता अने श्रोता जे रसज्ञ हो, तो तेने सरस रसनी प्राप्ति था. अने या चरित्रना वक्ता तथा श्रोता जे धर्मनिष्ठ अने नवनयनीरु हो, तो तेना अंतःकरणना अध्यवसाय शुरु थाशे. अने पड़ी ते शांतरसने ताप्त थइ संसारपर दृढ वैराग्यवान थ संयमग्रहणेन्दु थाशे. तदनंतर ते निरवद्य एवा संयमने स्वीकारी, ते संयमने यथायोग्य पाली पक श्रेण्यारूढ थका कर्मक्ष्य करी अल्पनवेंज संसारना पारने पामशे. या चरित्रनी यथायोग्य प्रशंसा तो था प्रस्तावनामा पर्ड शके एम नथी, तेथी तेनी परिपूर्ण प्रशंसा न करतां अमो या ग्रंथने वांच