________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. ४७७ वश थश्ने तृदेहरूप सुवर्णनूमिने प्राप्त थाय ले. त्यां ते जीवने थकामनिर्ज राथी कांक सुकृतरूप सुवर्ण मले डे. वली ते सुरूत कमाइ जतां ते जीव ने कामरूप धूर्त एवो एक ऐंजालिक मले बे. ते तेने विषयवासनारूप कन्या देखाडे , तेमां ते लुब्ध थइने तेनुं ते पाणिग्रहण करे . त्यारें ते कामरूप धूर्त ऐजालिक तेनुं सुकृतरूप सर्व इव्य हरी लीये . पनी गयुं जे सुकृतरूप सुवर्ण जेनुं एवो ते जीव, अपूर्णमनोरथ थको पालो वली तिर्यग, नर, नारकीप्रमुखना नवरूप गामोमां जमे बे. त्यां वली कोश्क नवरूपगाममां तेने धर्माचार्यरूप दयालु मनुष्य, दया लावीने तपरूप दहिं अने नात तेना दानथी स्वस्थ करे . पली पालो ते जीव, वड समान प्रौढ कुलने पामीने मोहरूप निशमां सूवे . त्यां ते स्वप्न तुल्य एवा जोगना प्रिययोगें करी मोह पामे . पडी ते कर्मपरिणतिरूप कपि लानुं स्मरण करतो थको घेर बाद ले.अरे ! हे बटुक ! ए मोहनुं माहात्म्य तो जुन. या जीव, गज, वाजी, कोश, नूमि, नृत्य, तेना पालनरूप सुखने वली सुरव माने . बाहेरथी जोवामां मनोहर, अने अंदर रुधिर, मांस, मल, मूत्र, विष्टा, परु, तेथी पूरित एवा युवतीना थंगने विपे मोह पामीने केवल विनाकारण विष्टाना कीडानी पढ़ें तेमां रमे ले. वली कामानुरक्त एवो आ संसारी जीव, चर्म, अस्थि, स्नायु, तेणे बांधेब्रु, अने निरंतर घएंज शुक्ष राखवाथी पण सदा श्लेष्म मेलथी युक्त, अने असार, एवा ललनाना मुखने, शुद्ध अने स्वब एवा शरदृतुना चश्मानी समान कहे ३. वली अधमनर, मुखथकी निकलता पुगंधथी, थुकथी तथा दांतना मेलथी व्याप्त एवा कामिनीना अधरोष्ठने अमृतवत् मिष्ट माने बे. वली जोगानिलाषी पुरुष, हाडकाना दांतने कुंदकलिका समान माने . वली कामी जीव, महिलाना मांसनी ग्रंथिरूप वेदु स्तनोने कनककलश समान कहे . तथा मूर्खजीव, चर्म अने अस्थि, तेना मढेला युवतीना हस्तोने कमलनालनी तुल्य कहे . वली कामासक्त जीव, विष्टा मूत्रना नाजन रूप स्त्रीना उदरने वजमध्यनी उपमा आपे . वली विषयव्यय जन, विष्टानिःसरगनुं स्थान अने नगरनी खाल समान, एवा नारीना नितंबने गंगापुतिननी तुल्य कहे . वली कामांध जीव, लोही मांसनी रचेली, हाडकानी नलीनी बनेली, बालानी बे जंघाउने, केलना स्यंन समान