Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 479

पृथ्वीचंद ने गुणसागरनुं चरित्र.
४६७
दवे ते पृथ्वीचंद कुमारने या एकवीशमा नवमां पूर्व नवोपार्जित पुण्यनरने योगें बाल्यावस्थामांज जातिस्मरण ज्ञान उत्पन्न ययुं. तेथी तेने पोताना आागजा सर्व जव सूज्या. माटे ते जवोमां थयेला धर्मना प्रतापने जास्यो तथा तेमां सं सारने असार जाएयो हतो, ते पण जाएयुं. तेथ। तेने अल्पावस्थामांज संसार पर तीव्र वैराग्य थयो. पढी ते अनुक्रमें कामक्रीडाना कानन समान यौवन वयने प्राप्त थयो. तोपण तेने संसारपर तथा पोताना देह पर खरो वैराग्य होवा श्री सरस नूपण, केनिक्रीडा, हास्यविलास, हस्तोपर बेसवं, अश्वपर बेसवुं, धनुर्विद्याना प्रन्यास, ए प्रमुख कांइ पण सांसारिक सुख गमतुं नथी. वली ते स्नान करे बे, पुष्पमाला, अलंकार वगेरे धारण करे लें, तो पण ते सर्व, व्यव हारमात्रथीज करे बे. अर्थात ते सर्व रागथी करतो नथी, त्यारें ते रागथी करे ? तो मात्र अरिहंतनां चैत्यो, साधु, साधवी, साधर्मिनाइयो, तेनी पर पूर्णनाव करे बे, तथा धर्मकृत्यमां अनुदासीनपणुं राखी, ते काम प्रनृ तिने हर्षथी करे बे. या प्रकारना संसारपर गतराग एवा पोताना पुत्रने जोश, तेनो पिता हरिसिंहराजा चिंता करवा लाग्यो के अरे ! या पुत्र तो कोइक महावैराग्यवान होय, एवो लागे बे. तो हवे ते, संसारना जोगमां केम यासक्त थाशे ? ने हवे तेने हं संसारासक्त थवानो शो उपाय करूं ? अने केम थाशे ? एम थोडी वार चिंता करो, पढी विचारवा लाग्यो के हा, तेनो एक उपाय ले खरो, तेसुं ? तो के तेने उत्तम रूपवाली केटली एक स्त्रीयो परणावुं ? कारण के ज्यारें ते स्त्रीयोने पराशे, त्यारें तेने ते स्त्रीयोज विषयासक्त करशे. कयुं बे के जे पुरुषने ज्यां सुधी स्त्रीयोयें नरमाव्यो नयी, त्यां सुधोज ते पुरुष धर्मा ग्रही रहे बे. एम विचारी राजायें ते पृथ्वीचंद कुमारने परणावानो निश्वय कस्यो. त्यारे तेणें जयपुरगाममां पोताना साला जयदेव राजाने पोताना मंत्री साथें कहेवराव्युं, के कोइ पण आपणा कुलने घटे एवा मोहोटा राजानी जो कन्या होय, तो तमारा नाणेज पृथ्वीचंड्ने माटे तपास करजो. ते समाचार मंत्रीयें खावी कह्या. ते सांजली जयदेव राजा खुशी य‍ तेनो तपास करवा लाग्यो. तेवामां एक तेनो मित्र कोइ मोहोटो कुलीन राजा हतो, तेने कन्या होवाथी कयुं, के तमारी याठ कन्याने छे, ते अमारा नाणेजने पो. ते सांनजी ते बोल्यो के मारे एक ललितसुंदरीनामा कन्या बे, तेने तो तमारा जाणेजने खापवानो मारो प्रथमयीज विचार बे. परंतु