________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. ४०५ शुक्रकल्पनो इंऽ थयो. अने तेनी साथै जे जिनप्रिय श्रावक हतो, ते पण शुक्रदेव लोकने विषे महदि सामानिक देवता थयो. __ हवे ते मोहन जे हतो ते प्रथमथी मिथ्यात्वी तो हतोज, परंतु ज्यारें जिनप्रिय श्रावकथा तिरस्कारने प्राप्त थयो त्यारथी तो ते, साधुनो महोटो शेही थयो. अने मनमां अत्यंत मिथ्यात्वने धरतो थको पोषधना अने श्राव श्यकना मिषयी साधुना उपाश्रयमा जावा लाग्यो. त्यां जश्ने ते उपाश्र यमा रहेला साधुना दोषो गवेषवा लाग्यो. एटले ते लोट चालवानी चाल णी जेवा गुणवालो थयो. जेम चालणी , ते चालणने ग्रहण करे, अने उत्तम सारनूत एवा लोटनो त्याग करे. तेम था मोहन पण साधुना दोपोने ग्रहण करे ,अने तेमना जे गुणो , तेमनो त्याग करे ले. वली ते मोहन, साधुना दोषोने गवेषी ते दोषोने केवल मनमांज समजी वेसी रहेतो नथी, परंतु ते सर्व श्रावकोने घेर घेर जश् कहेतो फरे ने, के हे श्रावको! आ वखतमां को जैन साधु तो साधुना धर्म पालताज नथी. तमें कहेशो के ते वातनी तमने केम मालम पडी? तो के सांनलो. ढुं, पोषध तथा सामायिक करवा प्रतिदिन नपाश्रयमां जा बुं, तो त्यां में ते साधुनमा प्रत्यक्ष रीतें दोषोज दीठाने, तेमां कोइ पण साधुने सारी रीतें परिपूर्णरीतें चारित्र व्रत पालनारो दीगो नथी. ते तेना दोषो कहूं, ते सांनलो. के ते उपाश्रयमा रहेता साधुमांहेला केटलाएक साधुन तो मुहपत्ति बांध्या विनाज वोल्या करे . वली केटलाक साधु दंमासनने करमा लग्ने. चाले जे. केटलाएक साधु तो आखो दाडो सर्व किया बो डीने घ्याज करे जे. वली केटलाएक साधु विकथाज कस्या करे . कोइएक साधु तो पर्व दिवसना नपवास पण करता नथी. कोइएक साधु शुभसूत्र पण वांची जाणता नथी. केटलाएक साधु स्वाध्यायाध्ययन पण करता नथी. माटे ते जोतां तो मने एम लागे , के सर्व साधु दोषना न रेलाज ले. तेथी तेउने जे अन्न वगेरे वहोराव, ते पण सर्व व्यर्थज बे. या प्रकारना मूढपणाथी कहेलां वचने करी दानश्रक्षालु जे श्रावको हता, तेनी श्रदानो साव नाश करी नाख्यो. तथा नाव पण उतारी नाख्यो. आ प्रकारे साधुनिंदक अने उष्ट एवो ते मोहन, कालें करी मुखपाकना रोगथी मरण शरण थाविंध्याचल पर्वतनी अटवीने विषे हस्ती थश्ने अवतस्यो. त्यारे त्यां