Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 31

२॥
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. कुल पतिने कयुं. त्यारें कुलपतियें कह्यु, ए बाश्ने कोइ हिंसक निर्दय जीव मारशे. उ:खीने संत शरण , माटे तेने तेडी यावो. एवं सांजली ते तापस तेने तेडवा गयो. तेवं ते कलावतीने तपोवनमा लावी. त्यारे कलावती कु लपतीने पगे लागी. कुलपतियें कुशलवृत्तांत पू . त्यारें पोतानुं दुःख सं जारीने ते कलावती रोवा लागी. पढी कुलपतियें सुधासमान मधुरी वाणीयें कलावतीने आसना वासना कीधी. तेणें कह्यु, हे बाइ, दुःख सुख ते पुण्य पापनां फल .ते पुण्य पाप पोतानां उपाया तेवां उदय आवे. एवं जाएगी खेद तजो, हर्ष बाणो, हृदयें समता राखो. हे बाइ, तारुं शरीर लक्षण वंत , वचन गंजीर , दृष्टि सौम्य , ते लक्षणे अमे एम जाणीयें बी ये जे अवश्य तुं को कुलवंत, जाग्यवंतनी पुत्री, कल्याणर्नु नाजन बो. हवे तुं धीरपणुं अविलंबीने ए बालकने पाल. तापसने उडवलो डे त्यां श्रा वीने, तापसणी पासे रहे. जेथी तारा जीवनुं कल्याण थाशे. त्यारे कलावती ये जीव्यानी याशा जाणी तेनुं कर्तुं मानी त्यांथी उठी तापसाश्रमे ताप सणी पासे जइ राणी सुखें त्यां रही ॥ २२७ ॥
हवे पाउल मु थयुं ते कहे . ते चंमालणीय बानरणे सहित लोही जरी कलावतीनी बे बादु राजाने देखाडी ते जोतां बाजुबंधमां जयसेन कुमारनुं नाम दी. त्यारे शंखराजा महा खेद पाम्यो. तेनो निश्चय कर वाने राजायें दत्त कुमारने पूब्युं, जे देवशाल पुरथी कोण आव्युं ? त्या रें दत्तकुमारें कडं, के, माणस आव्यां बे. ते मारा घर मध्ये रह्यां में. ते कलावतीने तेडवा आव्या , ते उत्तमपुरुष डे पण बाश्ने पूर्ण गर्न मास थया जाणी तेने तेडी जवानो अवसर नथी एवं जागी तमने मट्या न हि.बीजं तमे पण आज सनाये बेठा न होता. प्रजात काले उद्याने वन क्रीडा नणी गया हता. माटे ते तमारे मुजरे हवे श्रावशे.
ए वात सांजली ते पुरुषोने राजायें तेडीने पूब्यु के, ए अंगद बेरखा मणि रत्नना जडाव सुंदराकार कोणें मूक्या वे ? एवं सांजली ते पुरुष बो व्या, हे राजन् ! जयसेन कुमार पोतानी बेनने पहेरवा माटे परम हेतें करी मूक्या . ते बाजुबंध अमे गत दिवसे बेनने आप्या. एवां यथार्थ वचन ते सेवक पुरुषनां सांजली शंखराजा तुरत मूळ पामी सिंहासन थी तो पज्यो. त्यारें मंत्रीश्वर, राज पुरुष वगेरे सर्वोयें हाहारव शब्द