Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 25

पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. जग्या हवेली सङ करो. ते सांजलीने जे निपुण पुरुष हता ते राजानीया झायें हर्षोत्कर्ष थका सामा गया, अने जेमराजायें कडं हतुं तेम कार्य करता हवा. ते जयसेन कुमरने सामा परिवार सहित प्रधान गया. घणो याद र दीधो. त्यारे जयसेन कुमर विस्मय पाम्यो. बंदीजन बिरुदावलीमा कुल पराक्रमनी प्रशंसा करतां वाजिंत्र वाजते चित्तने बाल्हादें तिहां राजायें उतारा आप्या. ते घरने विषे उतरी, स्नान मऊन तथा नोजनादिक करी गीत गान नाटकादि थाते ते दिवस तेम निर्गम्यो. त्यारपडी बीजे दिवसे मंत्रीसामंतें परिवस्यो थको जयसेन कुमार सनामध्ये आव्यो. शंख राजाने मुजरो करी आगल नेटणुं मूकी पगे लाग्यो. त्यारें राजायें पण आलिंगन दइ घणो बादर करी पोताने अर्धासने कुमारने बेसाड्यो ॥ १३५ ॥
पजीमहामति नामा जयसेन कुमरनो मंत्री केहतो हवो के, हे राजन् ! तमारा नज्वल गुणें करी अमारा स्वामीनुं मन अत्यंत रंजित तथा घणुं यानंदमय थयुं . जे दत्तकुमार जिव्हारूप कूर्चिकायें करी घणा वर्णन। सामग्री लश्ने आमारा स्वामीना चित्तरूप पटने विषे तमारुं स्वरूप सारी रीतें लरव्युं बे. तेथी घणा प्रसन्न थयेला अमारा स्वामी अस्थिमजात्मक शरीरें करी जोपण दूर , तथापि पोताने प्राणथकी बल्लन एवी कन्या ते मणें तमारी पासे मोकली. घणा राजकुमरने अवगणीने ए कन्या तमारी नपर रागवंत थइ . अमारा स्वामीयें कह्यु बे के ए कन्या- तमो गुनदिवसे पाणी ग्रहण करो, एनी उपरजेम ए माता पिताने न संनारे एहवं अत्यंत हित करो. एह सांजली शंख राजा सौम्यदृष्टें जयादिक कुमर सासु जोड्ने शंखसमान मधुरस्वरें करी कहेतो हवो के,जे सऊन डे ते दूर थकी पण गुण ग्राही .तेम विजय राजा उरथकी पण मुज उपरे स्नेह राखे ले, हित क रे ले. ते सऊनना गुण केटला वखाणियें ॥ यतः ॥ मनसि वचसि काये पुण्य पीयूष मना, स्त्रिनुवनमुपकार श्रेणिनिः प्रिणयंतः ॥ परगुणपरमानन् पर्वतीकृत्य नित्यं, निजहृदि विकसंतः संति संतः कियंतः ॥ १ ॥ तेमाटे ए राजानो अत्यंत स्नेह जाणीने तेहy वचन अन्यथा कोण करे ? जेम सुपुत्र पितानुं वचन प्रमाण करें तेम ए राजानुं वचन अमारे प्रमाण करवू. कुलवंतनी पुत्री, सौनाग्य फलनी देनारी, सरिखा सरखी, तेने कल्पवेलनी परें कोण विबुध नमाने? ते सांजलीने जयसेन कुमार हसीने सनामध्ये