Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 220

a.
.
शत जैनकथा रत्नकोष नाग सातमो. कालें, अटकलें अटकलें एक मोहोटा वडदनी जीचें गयो, त्यां जश्ने रात्रिये विलाप करवा लाग्यो, के अरे! मारो नाइ एकलो निराधार वनने विषे क्यां गयो हशे !!! एम विलाप करे , त्यां तो तेज वननी वनदेवता हती ते विलाप करता धन्यनी प्रौढानुनावता अवधिझाने करी जाणीने दया अणी कहेवा लागी के, हे धन्य! ते उर्जन शिरोमणि अने अतिशेही एवा तारा नाइधरणनी चिंता करवाथी हवे सयुं? अर्थात् ते उष्टनी चिंता तुं शामाटे कस्या करे ? हे वत्स! ा नेत्र रोगने नाश करनारी एक गुटिका भारी पासे , ते तुं ग्रहण कर. एम कहीने पोतानी पासें जे गुटिका हती, ते तेना हाथमां आपी ने वनदेवी पोताना स्थानक प्रत्ये गइ. पली धन्ये पण ते देवीनी दीधेली गुटिका लश्ने नेनुं पोतानी अांखमां अंजन कयुं, के तुरत तेनां दिव्य नेत्रो थक गयां, तेथी ते वनदेवीनो नक्त थयो. .
प्रनातें त्यांथी चालवा लाग्यो, ते चालतो चालतो हलवे हलवे सुनश नामना नगरमां आवी पहोंच्यो, त्यां तेज गाममां ते राजानी एकज एक खोटनी कन्या हती, तेने चमां कांक रोग थवाथी अंध थइ गइ हती, तेनी चा सारी थवा माटे तेणे घणाक वैद्योनां उसड कस्यां,पण कोइना उसडथी याराम थयो नही, त्यारें मुंजाइने ते राजायें तेराव कस्यो के जे वैद्य
आ मारी कन्यानी आंखो सारी करी तेनुं बंधपणुं मटाडे, तेने आ मारी कन्या परणावं तथा मारूं अर्धं राज्य पण आपी दवं? एवो ठेराव करी गाममा पटह वगडाव्यो, तेवामां तो ते गाममां आवेला धन्य कुमार पटहनो शब्द सांजल्यो अने तुरत कहेवा लाग्यो जे ढुं राजकन्याने देखती करूं ? त्यारे राजायें ते वात कबूल करी अने ते धन्यने पोतानी कन्या पासें तेडी गयो धन्य कुमार वनदेवतायें आपेली अंजन गुटिका लश्ने राज कन्यानी आंखोमां यांजी दीधी, तेथी त्वरित ते दिव्य नेत्र वाली थइ गइ ने, वहेवा लागी के अहो या औषधथी तो मारां जे प्रथम नेत्र हतां, तेथी पण घणांज सारां थ६ गयां ? ते सांजली राजायें मो होटे मंमाणे पोतानी कन्याने धन्य साथे परणावी दीधी. तथा अर्ध राज्य पण आपी पोता सरखो करी गादी पर बेसास्यो. __ एम करतां एक दिवस, ते धन्य पोतें राज मंदिरथी नीचे उतरी मार्गमा जतो हतो, तेवामां को एक ब्राह्मणे आवी आशीर्वाद दइ याचना करी.