Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 211

पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. एए धर्मनी निंदा करता नथी. माटे ज्यां दया त्यांज धर्म .जेमां दयानुं धारा धन थाय, तेज दान, तेज तप, तेज ध्यान, अने तेज पूजा, तेज क्रिया, ते विना सर्व व्यर्थज जाणवू. ते दयाथीज धर्म चिरायु थाय डे. वली संपत्ति, आरोग्य, सौनाग्य, जोगसंगम, कीर्ति, सुगति, धृति, नक्ति, ए सर्व दयारूप कल्पवेलीनां फलो २ ॥ यतः॥ दया स्वर्गस्य सोपानं, दया मोदस्य वर्तिनी॥दया च उर्गतिघारे, पिधानं मुनिना कृतं ॥ १ ॥ अर्थः-दया , ते स्वर्गमा जवान सोपान , ते दया, मोदमां पोहोंचाडनारी, अने दया जे , ते ऽर्गतिना हारने ढाकवानुं कमाड ए मुनिये करेलुं . तेमज वली जीवोने हिंसा , ते कडवा फलनी देवा वाली जे. एम ज्ञानी पुरुषोयें कहेढुंबे,कारण के हिंसक प्राणीयो जे , ते सर्व विपत्ति अने अ नर्थ तेने संपादन करवामां समर्थले. हिंसक प्राणीयो गनेस्थ, जातमात्र, बालयौवनशाली थकाज मरण पामे . ते हिंसक जोगी होय तो पण स्व ल्पजीवी होय . वली ते जीवघातक प्राणीयो मूक, अंध, बधिर, पंगु, कुब्ज, कुष्ठी, जड,रोगी, शोकी, जयाक्रांत, कुधारी, उर्जाग, फुःस्वर थाय , जाजु गुं कहिये परंतु जे हिंसा थकी निवृत्ति पामता नथी,ते कुःखना नाजनज थाय ३. अने जे हिंसानो त्याग करे , ते पवित्र थाय जे. अने जे हिंसाथी निवृत्त थया नथी, ते पोताना बापने पण मारी नाखे , पण तेने दया यावती नथी. अने ते प्रत्येक नवमां नरकमां जाय . ते केनी पेठे? तो के शजय राजाना शूर कुमारनी पेठे. तेवारे ते स्त्रीयोंयें पूबथु के महाराज! ते शत्रुजय राजा कोण हतो? अने तेनो पुत्र शूर कोण हतो? ते सर्व वृत्तांत सविस्तर कहो. तेवारें मुनियें कहेवा मामधु. । आज विजयने विषे विजयपुरनामा नगर हतुं, त्यां शत्रुजय नामक राजा राज्य करतो हतो. तेने गुर अने चं नामाबे पुत्र हता, तेमां ज्येष्ठ पुत्रने राजायें युवराजनुं पद दीp.बने तेथी लघु जे चंकुमार हतो, तेने प्रीतिना अनावथी शत्रुजय राजायें कांही पण आप्युं नही. माटे ते चं कुमारे जाण्यु जे मान , तेज धन ,एम जाणी एकदम देशांतर गयो. अने त्यां कौतुकाकुल पृथ्वीने जोतो थको अनुक्रमें रत्नपुर नामा नगरमां आव्यो. त्यां सुदर्शनानिध मुनि बाहेर उद्यानमां समोसस्या हता, तेमने हर्षे करी नमस्कार कस्यो. मुनिये पण या पुरुष योग्य , ए जाणी देशना देवा मांझी.