________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनु चरित्र. नए चंमा जड , अने आ पूर्णचं पुत्र तो जड नथी.एटर्बु ए पुत्रमा आश्रर्य जे. वली कलान्यासनो व्यसनी, प्रश्नोत्तरादिक क्रीडानो करनार, लौकिक की डानो त्यागी. उत्तम प्रस्तावोयें करी आनंदी मृगयामां, यूतकथामां, तथा वा रांगनाउनां गीत गान श्रवण करवामां तृपावान, मद्यमांसादिकना तो नामने पण न सहन करनार, सऊन पुरुषनो संगी, उर्जनजननो त्यागी, माता पि तानी नक्तिने करनार, चंश्नी समान शीत गुण युक्त, सूर्यसमान प्रतापी, राज नीतिमां विधान, सुरखांबुधिने विषेमन, एवोते पूर्णचंकुमार,सुखें करी रहे .
हवे ते पूर्वाक्त देवरथ कुमारनी स्त्री रत्नावलीनो जीव, ते धानत देव लोकमांथी च्यवीने जेमां देवरथ कुमारनो जीव पूर्णचंद कुमार नामें प्रगट थयो , तेज नगरने विषे प्रियंगुमंजरीना नाइ विशालाख्य सामंतनी जया नामनी स्त्रीना नदरने विषे पुत्रीपणायें उत्पन्न थयो. ते कन्या ज्यारे गर्नमां रही, त्यारे तेनी मातायें स्वप्नमां पुष्पनी माला दीठी हती, तेथी तेनुं नाम पुष्पसुंदरी एवं पाडयुं. हवे अनुक्रमें ते महोटी थवा लागी, त्यारे कामीने क्रीडा करवाने वनरूप एवं यौवन प्राप्त थयुं.ते जेम केः- श्लोक ॥ वक्र चंडविडंबि पंकजपरीहासे दमे लोचने, वर्णः स्वर्णमपाकरिष्णुरलिनी जिष्णुः कचानां जयः ॥ वदोजाविनकुंजविन्रमधरौ, गुर्वी नितंबस्थली, वाचां हारि च मार्दवं युवतिषु स्वानाविकं मंझनम् ॥ १॥ अरोपणा च स रला, मृदंगी सतृपा स्थिरा ॥ कलासु कुशला बाला, विनीता च विवे किनी ॥ २ ॥ अर्थः- जेने जोड्ने चश्नो पण नपहास करवो पडे, एवं मुख, जेने जोड्ने कमलनो परिहास करवो पडे, तेवां वे नेत्रो, सुवर्णना व
ने पण जीते तेवो शरीरनो वर्ण अने भ्रमराउनी पंक्तिने पण तिरस्कार करे जीते, तेवो केशपास, हस्तीना गंमस्थलनो पण विन्रम थाय, एवा बे पयोधर, महोटो एवो नितंबनाग, मनने हरण करे एवी मृत वाणी, ए सर्व, उत्तम युवतीजनने विषे स्वानाविकज नूषणो ने ॥ १ ॥ वली पण कहे डे के, उत्तम युवती स्त्री, रोष रहित, सरल, लगायुक्त, मृअंग वाली, स्थिर, कलामां कुशल, विनीत, अने विवेकी होय जे ॥ २ ॥ हवे एक दिवसने विषे ते पुष्पमंजरी कन्या, वसंतऋतु आववाथी पोताना पितानी आझा लश्ने, सखीवर्गोयें युक्त मनोहर एवा पुष्पोद्यानने विपे क्रीडा करवा माटे गइ. ते उद्यानने विषे पुष्प अने फलोयें कर युक्त एवा