________________
एथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र २४१ मित्र!हुँ तमारा गुणनो नशिंगण शी रीते थालं? माटे वयस्य ! मारी पासें थी विद्या व्यो अने ते विद्या जणी मुने जेवारें संनारशो के तुरत ढुं श्रावीश अने रूपांतर थाशे हितवस्तु आप एवी वैक्रियलब्धिनामा विद्या तमोने यापुं बुं ते ग्रहण करो.अने मारी प्रापेली विद्याना मिषे करी संजारी दीधीने विद्या जेने एवो ढुंपण कांक आपी कृतार्थ थानं? एम ए विद्याधरना मधुर अालाप थी देवरथ कुमार विद्याने ग्रहण करतो हवो.पली ते चंगति नामा विद्याधर पोतानीस्त्री हरण करीने लगयेला सुमेधा नामा विद्याधरनी पबवाडे दोड्यो.
हवे ते विद्याधरनी आपदाने मटाडवे करी हर्षित थयेलो देवरथ कु मार, बागल चालता चालतां, जेमां घणाक राजकुमरो आवेला बे, एवा सुप्रतिष्ठनामा पुरने विषे पहोंच्यो. पनी त्यां रवितेज राजायें बदु मान पुरःसर सुंदर मंदिरने विपे ते देवरथ कुमारने उतारो आप्यो. त्यार पली ते विविधप्रकारना आश्चनो ने आगंबर जेमां एवो अने चंचा एवा मणिस्तंने करी बनावेला प्रासादनी श्रेणीयोयें करी सुशोनित, मोतीन। जेने कांधीयो ने एवा मणिना तोरणोयें करी शोनायमान, बांधेला ले रेशमी चंश्वा जेने विषे तथा अनेक आश्चर्यना जोवाथी व्यय अने उन्मुख ने लोकनो समूह जेने विपे तथा नाचती एवी वारांगनायें करी। मनोहर, बोलता एवा नानाप्रकारना यंत्रपक्षियोथी उत्पन्न थयं ने आश्चर्य जेने विषे एवो स्वयंवर मंझप, रवितेज राजाना दुकमथी सारा कारीगरोयें ते नगरने विपे बनायो.
हवे ते पडी प्रजातने समय राजानी आझायें करी कोटवालें पटह वग डाव्यो जे परिवार सहित अहीं आवेता राजकुमारोयें त्वरित स्वयंवर मंझपमां यावq. ते सांजलीने कस्या दे शृंगार जेमणे अने सारां उत्तम वस्त्रोयें परि व्रत थका पोतपोताना परिवार सहित विविधदेशना कुंवरो त्यां ाववाला ग्या. हवे देवरथ कुमार मनमां विचारवा लाग्यो जे नूपण वगेरे ले ते दूपण रूप ले. कारण के पोताना पुण्य अने अपुण्यना हेतुयें करी कन्या- वरवं थाशे, परंतु कां नूपणादिथी थवानुं नथी.अने एमां हर्ष शोक करवानुं पण का कारण नथी. कोइ पण एक पुण्य पुरुषने ते कन्यानो लान थशे तेथी तेना पुण्यव्रतनी परीक्षा थाशे. अने जे पुण्य रहित जनो होय तेनो तो परा नव थायज जे. तेमाटे मारा पुण्यना निर्णय माटे कांक माहं रूपांतर