Jain Katha Ratna Kosh Part 07

SR No.: 010252
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1892
Total Pages: 517
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 66 MB

Page 123

पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. १११ अनंतवीर्यनामा तीर्थकर भावी समोसस्या, ते तीर्थकर आव्या जाणी निधि कुंमल कुमार, पोतानी नार्या सहित ते प्रनुनें वांदवाने अर्थे बहार निकव्यो. त्यांथी चालतां देवतायें रचेला एवा समवसरणने विषे आव्या, त्यां प्र जुने देखी कुंवर मनमां घणोज आनंद पामीने पूर्वनवान्यासें वंदी स्तवी, ते प्रजुना चरणमां नमी करकमल जोडी बेठा, त्यां जिनवचन वैराग्य मय देशना सांजली, आत्मतत्त्व सार जाणी, ते कुमार तथा तेनी स्त्री वेदु वैराग्य पाम्यां थकां घेर आवी पोताना पुत्रने राज्य नलावी ते बेदु जणें तेज अनंतवीर्य नामा तीर्थकर पासें दीदा ग्रहण करी. त्यां निर्मल चारित्र पाली अंतसमये अनशन करी प्रथम देवलोकें ते वेदु जण देवदेवी पणे नप नां. त्यां पांच पव्योपमने आनखे देव संबंधीयां सुखनोग जोगवीने त्यांथी देवतानो पुण्यवंत जीव पहेलो च्यवी ते माहा विदेह देत्रे महाकन्न विजयने विपे विजयनामा नगरमा महासेननामें राजा तथा तेनी चंशना ना मनी राणी तेनी कुखें पुत्रपणे आवी उपन्यो. पडी ते अद्भुत तेजस्वी पुत्रनो जन्म थयो. त्यां राजायें जन्ममहोत्सव कस्यो. पडी ते पुत्रनुल लितांग एवं नाम पाड्यु. ते गुणें सहित वधतो पूर्व नवनी पेठे पाप रहित थको महोटो थयो. हवे पुरंदरजशा जे देवीनो जीव ते च्यवीने तेज विज यने विषे परमनूषण नगरें पुण्यकेतु राजानी रत्नमाला नामा राणीनी कुखें पुत्रीपणे आवी उपनो, ते अनुक्रमें पुत्रीनो जन्म थयो, माता पितायें तेनो जन्म महोत्सव कस्यो, पडी ते पुत्रीनुं नाम उन्मादयंती एवं पाडयुं, ते पण प्रर्वनवाच्यासनी पेठे विषय वांबना रहितपणे रही, त्यारे तेनी मातायें स खीयो साथें घj कहेवराव्युं, परंतु तेणीये पोताना विवाह करवानी हा कही नहीं. त्यारें मातायें फरीथी कडं के हे पुत्रि! जे कन्या , ते वरविना शोने नहीं. माटे तारी शीला ? त्यारें पुत्रीयें कह्यु के चार कला महोटी कही जे. तेनां नाम सांजलो. १ पहेली ज्योतिषी कला, २ बीजी आकाशमां गमन करवू तथा वैमानने बनावq ते,३त्रीजी राधावेध कला ते एकबाणथी एकस्थंन उपर राखेली राधा नामा पूतलीने नीचें ननो रही जलना नरेला कुंमामांथी जोक्ने मारीने तेने वेधे,ते. चोथी गारुड मंत्रकला ते माहाविषने टाले ते. ए चार महोटी कला.तेमांजे राधावेधनी कला साधे तेनी साथें मारे पाणिग्रहण करवू.बीजा हीनसत्त्व नरने हुँ परj नहीं. एवं मारे “पण"