________________
पृथ्वीचं अने गुणसागरनुं चरित्र. एप समान बे. ते नगरने विषे रोग आतंकनुं नय नथी, तेना वैरीने आतंक जय . समस्त लोक कटक सैन्यनी वात तो जाणताज नथी.
ते राजाने मुक्तावली नामें नार्या . ते जला व्रतनी पालनारी जे. गुण वंतनी संगी . मुक्तिनी श्रेणिनी पते निर्मल ले. तथा ते विश्नी जोनारी नथो. हवे ते राजानु नाम मेघ , तेथी ते राजाने मेघनी साथें सरखावे ने. ते मेघ जेम विजलीयें शोने, तेम ते राजा राणीयें करी शोने ले. मेघ जेम थाकाशने शोनावे, तेम मेघराजा स्ववंशने शोनावे . मेघ जेम ज लधाराने वरसे ने तेम मेघराजा दाने करी वरसे .
एवा समयने विषे एक दिवसें राजा सना जरी वेगे ते सना दर खास्त थ त्यारे राजा सनामांथीची पोताने आवासें आव्यो. त्यां मुक्ता वली राणी नीचे मुखें गाले हाट, रइने रुदन करती दीठी, त्यारे राजायें घणो आग्रह करीने दुःखनुं कारण पूज्यु, त्यारे राणी कहे जे, के हे राजा!
आपणुं दुःख तो जगतजनमा प्रसि ते गुं तमो नथी जाणता? त्यारे राजा कहे , के ढुं प्रकट नथी जाणतो. तेथी मने आश्चर्य थायजे. हे राणी! ते \ दुःख ? ते मने प्रकट करी जट कहे. त्यारें राणी कहे डे के पूर्वे में तमने नथी कह्यु ? तेपण गुं तमो विसरी गया ? यतः॥ को नाम गुण मरहो, सोहग्ग नड फुरो य को तेसिं ॥ का वा सुहासिया वा, पियाण जेसिं सु नजि ॥ ॥ धावंत खलंत पडं, तयाई धूली धूसरंगाई ॥ध नाण रमंति घरं, गणंमि दो।तनि झिम्नाई ॥॥ ते माटे राज्यशदि संपत् सर्व ले, पण एक पुत्रविना जीवतर वृथा ने तेमाटे ढुं एज पुःखें करी आज रुदन करूं बुं. ते फुःख तमे जाणता नथी ? अथवा तमारा हृदयमा ते दुःख नथी आवतुं ? एवं राणीनु केहबुं सांजली राजा कहे जे के हे राणी ! या कार्य देवने हाथे , अर्थात नाग्याधीन ने. पण बल पराकमें नथी थातुं. माटे तेनो श्यो शोक करवो ? ॥ यतः ॥ वाएण बलेण परा, कमेण मंतो सुहाइ जुत्तीहिं ॥ विनसेहिवि कविहिवि हिय, न तीरण अन्नहा काडं ॥१॥ तेमाटे हे प्रिये ! जेनो प्रतीकार नहीं, तेनो निःष्कारण शोप शो करवो? ने करेथी गुं वलवानुं ? त्यारे राणी कहे , के एवं कांs एकांतवचन नथी. कारण के तमाझं मन तो एकांत ग्राही . तेथी तमे कां बता नथी. पण एकांत नावने अवलंबीने सऊन होय ते