Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 98

G६
जैनकथा रत्नकोष नाग हो. णो संगम केम थाय ? वली पण महारी वात सांजल. जे विषय ते आग ल महा दारुण विपाकें आवे , विषयासक्त थका जीव नरक निगोदने विपे नमे वे ॥ यतः ॥ सनं कामा विसं कामा, कामा आसीविसोवमा ॥ कामा पले य माणा, कामा जति मुग्गइं॥४॥ ते माटे तमे महारे माता वरोबर बो. तो एवी वात म कहेशो. एम कहीने पगे लाग्यो. त्यारें यदि णी बोली. तुं साहसिक बो,मांटे कांक माग ! कुमर बोल्यो महारे सर्व डे एक श्रीजिनेश्वरनुं शरणुं , ते उपरांत महारे बीजुं कांइ जोतुं नथी. देवी बोली, महारे पण आज पड़ी श्रीजिन वीतराग तेहज शरण ले.
ए रीतें वेदु जण परस्पर वातो करे , एवामां अकस्मात् मधुर ध्वनि सांजलीने कुमरें पूज्यु के, आ ध्वनि क्या थाय ले ? देवी बोली. एक साधु उपवास करीने चौमासु रह्या बे, ते सप्नाय करे , तेनो ए शब्द बे. नीम बोल्यो,तेमने वांदीने जन्म सफल करिये. एम कही कुमर तेनी साथें चाल्यो यक्षिणी पण परिवारसहित मार्ग देखाडती चाली बेद मुनि पासे आवी वं दना करीने मुनिनो सनाय बेठा सांजले ने अने अनुमोदना करे .
एवामां आकाशथी एक नुजा आवती दीती. ते अकस्मात् कुमरनी पासें आवी पडी. जीमें विचाओँ के,या गुं करशे ? एटलामां तो ते नुजा, नीमनुं खङ्ग ला चालवा मांमी. कुमरें विचाघु के, आ लांबी काली को नी नुजा अने ए क्यां जशे ? एवं विचारी कौतुकसहित उबलीने ते नुजा उपर चडी बेठो. मार्गे अनेक पर्वत, नदी, वन देखतो कालिकानुं नुवन धरती उपर ले त्यां आव्यो. ते नुवन केवु ? तो के जेने नाना प्रकारना हाडकांनी तो नींत , मनुष्यना मस्तकना तो कोशीषा ने, ह स्तिना दांतनां तोरण डे, केशपाशनी ध्वजा , वाघना चामडानो चंड 1, रुधिरें करी रक्त पृथ्वीनुं तनुं बे, ते नुवनने विषे मस्तकनी माला नी धरनारी, क्रूर नेत्रनी धणियाणी, पाडानुं जेनुं वाहन ने एवी कालि कानी मूर्ति दीठी. तेना मुख ागले एक उष्ट, सृष्ट, पापिष्ठ, पाखंमी, जे णे वामहस्तमा एक पुरुष पकड्यो ,एवो एक कापालिक बेगे दीठो. ए . नो जमणो हाथ ते जेना उपर नीम बेसीने आव्यो तेज ले. ते जोड्ने नीम मनमां विचारे डे के, एना हाथमां पुरुष तेने ए गुं करशे ? ते तमा सो जोवं. एम विचारीने ते हाथ उपरथी नतरीने क्यांक बानो उनो रह्यो.