Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 67

गौतमकुलक कथासहित.
սա
ते सांजली तें त्यां सुखें रह्यो, बेदुनो परस्पर घणो स्नेह देखी स्त्री, कुमरने कहेवा लागी हे राजन् ! ए पुरुष सान नथी नासतो ते माटे एनी संगत करवी रूडी नथी. जो एनी उपर तमारे राग होयतो एने इव्य यापो, देश यापो; पण एनी पासे बेसवुं ते सर्पने दुग्धपान जेवुं कोइक दिवसें अनर्थकारी बे ॥ यतः ॥ खनः सत्क्रियमाणोपि ददाति कलहंसतां ॥ 5
धोतो पिकं याति वायसः कलहंसतां ॥ ४२ ॥ जे माटे यमे स्त्री लोक तमने शिखामण देवा योग्य तो नथी, पण तमे अत्यंत नको ते माटे ए विनंति धारो. इत्यादिक अनेक वातो कही ते सांजली राजकुमार चमक्यो तो खरो, पण ते नीचनी संगत मूकी नही.
एकदा कुमरना ससरायें सऊन पापीने एकांते बोलावी पूजयं के, तमारे कुमरने परस्परे एवडो राग केम बे ? ए कुमरनो देश कोण ? जाति को ? पिता को ? अने तमे क्यांथी याव्या ? त्यारे ते पापियें विचायुं के, कदाचित् कुमर पूर्वनुं वैर संजारीने रखे मने न करे! ते माटे खागलीज हुं ठीक करूं. एम चिंतवीने ते बोल्यो हे राजन् ! कहेवा जेवी वात नथी. परंतु राजायें वारंवार पुढयाथी ते पापी हांसी करतो बोल्यो.
श्रीवास नामें नगरमा नरवाहन राजानों हुं पुत्र बुं. अने ए महारो चाकर बे. पण सहेजे रूपवंत घणो बे ने कोइक सिद्ध पुरुषनी पासे वि या पायो, पढी पोतानी जातिनी लाजे घर मूकी देशांतर जमतो इहां या व्यो. पूर्वना पुष्यथ तमे पुत्री परगावी अने लक्ष्मी पाम्यो तथा हुं पण पिताना परवशथकी नीकल्यो, फरतो फरतो इहां याव्यो. एणें मने उल ख्यो, ने जाएंयुं के, रखे ! महारी जाति जाति कही फजेनी करे ? तेमा ढे महारी साथै सगपण राखे बे. ए वात सांजलीने राजायें व्याकुल व्याकुल es विचायुं के, है ! है ! महा असमंजस वात बनी ! हवे गुं करूं ? ढुंतो वचनमां बंधाणो, पुत्री परणावी पण ए जमाइनो निग्रह करवो ए रूडं वे !
एमविचारी सुमति प्रधानने बोलावीने कह्युं के, एनो निग्रह करो. प्रधानें कामथी अत्यंत वास्यो तेथी राजा मौन करी रह्यो घने पोताना चाकरोने air के, रात्रें घरना वच्चे मार्गे यावतो जेने देखो तेने मारी नांखजो ! पण कोइ विचार करशो नही. ते वात चाकरें प्रमाण करी ने राजायें ते चाकरोने यांना ते स्थानके उना राख्या.