________________
३१
गौतमकुलक कथासहित. पवा मांझी, पण रूपपरावर्तन देखी ते स्त्रीयो तेने इति न हवी, एवो स्त्री योना मनमा खेद उपन्यो जाणीने कुमरें स्वनाव- (मूलनु) रूप कयं. ते देखी स्त्रियो घणो हर्ष पामी. हवे राजा ते कुमरने गुणें रीज्यो थको नित्ये पोतानी पासे राखे. केटलेक काले कुमरें माता पितानो वियोग सं जारीने राजानी आझा मागीने चारे स्त्रीयो सहित,घणा परिवारें परिवस्यो थको, चिंतामणि रत्ने करी सर्व कार्य साधतो, पोताने नगरे पहोच्यो. मातापिताने घणो हर्ष नपन्यो. वियोग जाग्यो.
हवे एक दिवसने विषे तेहिज नुवननानु नामा साधु चार झानना धणी तिहां पधास्या. तेमने सर्वलोक वांदवा नीकल्या. जिनचं पण पोताना पिता तथा स्त्रियो सहित वांदवा गयो. कपिराजें धर्मदेशना देवा.मांमी ॥ यतः॥ असंखयं जीवयमाढु लोए, जरोवणीयस्स दु नबिताणं ॥ एवं वियाणाहि जि णे पमत्ते, किर्झवि हिंसा अजया गहंति ॥ ४० ॥इत्यादिक देशना सांजली केटलाएकें सर्व विरतिपणुं अंगीकार कयुं, तथा कोइकें देशविरतिपणुं अंगी कार कयुं अने जिनचंडतो सर्व विरतिपणुं लेवा असमर्थ होवाथी समकि तमूल बारव्रत अंगीकार करीने घेर व्यो. अनुक्रमें घरनो नार जिनचंद ने शिर आप्यो. चिंतामणि रत्नना प्रजावें तथा राजाना बलें करी सर्व जी वने अनयदान प्रवर्तावतो, जिनप्रासादे मंमित धरती करतो, विधिपूर्वक सुपात्रे दान देतो स्वशक्तियें अनुकंपादान देतो, सर्व स्थानके परनपगार क रतो, देव गुरु साधर्मिकनी नक्ति आचरतो, मिथ्यादृष्टि थकी अंशमात्र प ण अण बिहीतो, गृहस्थना धर्मने उचित सर्व प्रवृत्ति करतो, अंतसमये द श प्रकारनी आराधना करी, सात क्षेत्रे धन वावरी, घरमांज अणसंण करी, समाधिसहित काल करी, बारमे देवलोकें इंनो सामानिक देवता बावीश सागरोपमने वानखेज़ उपन्यो. त्यांथी च्यवी अनुक्रमें महाविदेहत्रे मनु प्यावतार पामीने मोद जशे. ॥ इति श्री मिश्र पुरुष उपर जिनकथा समाप्ता ॥ षटू पुरुष कथानके ॥ इति सकलसनानामिनीतिलकायमान पं मित उत्तम विजयगणि शिष्य पंमित पद्मविजय गणि कृत बालावबोधे श्री गौतमकुलक प्रकरणे प्रथम गाथायां नवोदाहरणानि समाप्तानि ॥