Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 372

३६०
जैनकथा रत्नकोप नाग हो. गीने साधुने आप्यु. ते अवसरे गुनफलसहित परनव- आठवू बांध्यु. ___ एवा समयने विषे कलिंग देशनो सुरसेन नामें राजा तेनुं राज्य गौत्रि ये पडावी लीधुं . तेने लीधे ते राजा त्यांथी कुरुदेशे जश्ने गजपुर नगर ना राजानी उलगमा रह्यो . ते गजपुरना धणीयें तेने चार गाम बाप्यां. ते चार गाम मांहेला शालीशीर्ष नामा ग्रामें वास करीने रह्यो. तेनी विज या नामें राणी , तेनी कुखे ते वे नाश्मांथी जे साधुने दान देनारो नाइ हतो ते प्रथम पुत्रपणे जइ.उपन्यो. अने बीजो श्रीजिनपूजानो करनारो नाइ ते लघुपुत्र पणे जइ उपन्यो. अनुक्रमें वे पुत्रनो जन्म थयो. महोटा पुत्रनुं नाम अमरसेन अने न्हाना पुत्रनुं नाम वीरसेन दीधुं. पूर्व सुकत ने प्रनावें रूप लावण्यना गुणसहित थया. कलाना कलाप जण्या. अनुक्र में यौवन अवस्था पाम्या. विविधप्रकारनी क्रीडा करतां आमा अवला श्रा मंबरथी फरता फरे. ते देखीने तेनी शोक्य माताने कपाय उपन्यो. उलगथी नार याव्या. तेणें राणीने कोपमा वेठी दीती. त्यारे नत्तीरें आग्रह करीने कोपर्नु कारण पूज्युं. राणी कहेवालागी के, जे दिवसथी तमे उलगे रह्या ते दिवसथी तमारा पुत्रं मने जोग निमित्ते उपसर्ग करवा मांमधु ठे, ते एटला दिवस सूधी तो में महारी दृढता राखी. हवे तो तुंतहारं जाणे. ते सांजली राजायें कोपमां आवी चंमालने तेडावीने कह्यु के, तहारा मातं गोने तेश्ने गामनी सीमायें कुमरो कीडा करे , तेनां मस्तक लेश्याव्य.
ते सांजली मातंगें विचायुं के, राजाने झुं नूत व्यंतर वलग्युं ले ? के, एवी घाझा करे . अथवा रूडं थयुं के, मने आज्ञा करी जो कदापि बीजा कोश्ने करी होत तो एमांथी अनर्थ थात एम विचारी राजानो या देश प्रमाण करीने ते चंमाल कुमर पासे गयो. कुमरने कह्यु के, ताते तमोने मारवानी अाझा यापी . त्यारे कुमर बोल्या, तातनुं वचन प्रमाण करो. अमारा अपराध विना तात आझाापे नही. त्यारे चंमाल बोल्यो, महारी प्रार्थनायें तमे देशांतर जाउ. पाहीं तमने कुटुंबसहित तमारो पिता अ नर्थ करशे. दुं तमारे प्रनावें सर्व समाधान करीश ? पण तमे जा. एम कहे थके कुमरो देशांतर गया. चंमाल पण कुमरोने बेसवाना बे घोडाले चितारा पासे जर कुमरनां मस्तक सरखां बे मस्तक करावीने राजाने सं • ध्या समये दूरथी देखाड्यां. राजा बोल्यो, ए मस्तक गोपवी मूको, जेम को