________________
३५० जैनकथा रत्नकोष नाग छो. नाम श्रीप्रश्नव्याकरण सूत्रमा कह्या जे. तेमाटेज श्रीज्ञाता धर्मकथांग मध्ये शेपदीयें, तथा रायपसेणीमध्ये सूर्यानदेवतायें, श्रीजीवानिगममध्ये विज य देवतायें, पूजा करी कही . तथा "हाया कयबलिकम्मा" एवा नगम वाम पाठ . त्यां बलिकर्म कहेतां पूजा कहीयें. ए ज्ञातासूत्र मध्ये म हनी कन्या पिताने पगे लागवा गइ, त्यारें ब राजा उरडामां आव्या, त्यां एवो पाठ ३ ॥ तएणं से महिनविदेह रायवरकन्ना एहाया जाव पायचित्त सवालंकार विनूसिया बदुहिं खुजाहिं जावपरिरिकत्ता इति ॥ ए बे तामे सरखो पात . ते माटे मनीयें वे वार देवपूजा करी. वली "अप्पणो पडिमं कारे" कहेतां मनियें पोतानी प्रतिमा जरावी. वली यतिना पडिक्कमणा सूत्रमध्ये॥ ममी पादुडियाए, बलिपादुडियाए, (मंमीपादुडिया ए के०) नैवेद्यनुं धान्य लेवू नही. कदापि अजाणतां वहोरीने खाधुं हो य तो तेनुं मिहामि उक्कडं. अढार नाम मालामां“ पूजाहणासपर्यार्चा उपहारबली समौ” (बलिपादुडियाए के) नैवेद्य जाणवू. तथा महा निशीथ सूत्रमा धूप दीपने बलिपूजा कही. तथा आवश्यक नियुक्तिमां गा ममा जे वडेरो होय ते दश शेर रांध्या चोखानो बलि नबाले. त्यारे तीर्थ कर व्याख्यान मूके. वली वास्तुकशास्त्र, ज्योतिषशास्त्रने विषे घर देवतानी पूजा करीने नूतने बलि देने पेसवु कह्यु २ ॥ यतः ॥ गृहप्रवेशं सुविनी तवेषः, सौम्येऽयने वासरपूर्वनागे ॥ कुर्याध्धिायालयदेवताची, कल्याणदां नूतबली क्रियां च ॥१॥ एम जोजराजाने वारे श्रावसे वर्ष पहेला कालि दासें मेघदूत मध्ये (बलि के०) नैवेद्य कर्तुं ले. अने सूत्रमा तो गम गम बति ते पूजा कही. ते माटे पूजामां हिंसा नथी. ते हिंसा उल खवा माटे हिंसाना त्रण प्रकार कहे . एक हेतुहिंसा, बीजी स्वरूप हिंसा, अने त्रीजी अनुबंधहिंसा. हेतुहिंसा जे अयतनायें प्रवर्त्तवं ते, स्वरूप हिंसा जे जीवनी हिंसा थाय ते, अने अनुबंध हिंसा ते जेना कडुआ विपाक आवे ते. तेमां अयतना अने अनुबंध ए बे हिंसा न जोश्य. अने स्वरूप हिंसा जो थती होय तो पण तेथी सिधिवरे.जेम समुहमां पडता सिद्धिथाय तेनी पेठे जागवं. एटला माटेज हिंसा अहिंसा अनेक प्रकारें अहिंसाष्टकमां कही
॥ अविधायापि हि हिंसां, फलनाजनं नवत्येकः ॥ कृत्वाप्यपरो हिंसां, हिंसाफलनाजनं न स्यात् ॥ १ ॥ नावार्थः-केश्क हिंसा न करे, थने हिं