________________
गौतमकुलक कथासहित. ३४५ विचाघु के, सुवर्णनी बुरी होय तोपण पेटमां मारवाने काम न आवे, ते माटे ए महारो पुत्र बतां पण जो महारी माताने थाक्रोश करे, अने मने खातरमा न गणे, तो ते महारे शा काममां आवे ? एम विचारी पु वनी जीन कपावी. तेथी तेनो मद उतरी गयो. लोकमां घणु लाज्यो. न गरीमा घणो अपयश थयो, पली एक मासनुं अनशन करीने ब्राह्मणनो दी करो थयो. इत्यादिक विशेष अधिकार श्रीसमरादित्य चरित्रथी जाणजो, हां मदिरानुं प्रयोजन हतुं तेटलीज वात कही. एम वली सांबकुमर प्रमुखें मदिरा पीधी, तेथी अनर्थ थयो ॥ यतः॥ शैवशास्त्रेऽपि ॥ मूलं समस्तदो पाणां, मद्यं यस्मादिरीतम्॥ मद्यपानं कथं कार्य, नरेणाशुचिनदणम् ॥ ॥ १ ॥ इत्यादि ॥ दूहा ॥ अंब फले पति राखके, मदुथा फले पत खोय ॥ ताको रस मुखमां पडे, क्युं न हीन बुद्धि होय ॥२॥ इत्यादि ॥
हवे चोथा पदनो अर्थ कहे :-वेसापसत्तस्स कुलस्स नासो” जे प्रा णी (वेसा के ) वेश्याने विपे ( पसत्तस्स के) आसक्तदोय, ते प्राणी ना (कुलस्स के०) कुलनो (नासो के०) नाश थाय. एटले कुल वधे न ही. ते नपर ननित कुमारनो दृष्टांत कहे . यथाः
वाणिज्य गाम नगरने विषे शान कूणे यतिपलाश नामें नद्यान हतुं. तेमां सुधर्म यदनुं देहेरूं ले. त्यां मित्र नामें राजा राज्य करे . तेने श्री नामें देवी . ते नगरमां कामध्वजा नामें गणिका वसती हती. ते वेश्या बहोतेर कलानी पंमित, चोसन गणिका गुणें सहित, एकवीश रति गुणें प्र धान, बत्रीश लक्षणा पुरुषने वश करती, अढार देशनी नाषामां विशारद, महारूपवंती, हजारोगमे गणिकानुं अधिपतिपणुं जोगवती विचरे बे.
वली ते नगरने विषे महारंदिवंत एवो विजय मित्र नामें सार्थवाह वसे ले. तेने सुना नामें नार्या बे. तेने ननित नामें पुत्र ले. एकदा नगवान श्री महावीरस्वामी समोसस्या. तेमने राजावंदना करवा नीकट्यो, धर्म सांजलीने पर्षदास्थानके गइ. पढी जगवंत श्री गौतमस्वामी बह बहनु, पा रणुं करता पारणाने दिवसे वाणिज्य गाम नगरने विषे गोचरी पधास्या, रा जमार्गमा याव्या, त्यां घणा हाथी घोडा सुनट संनब थइ, हाथमां विविध प्रकारनां हथियार धयां , तेना द्वंदमां मध्य. नागे एक पुरुष ने, ते बंधनें बांध्यो ने, कान नाक काप्यां , वध्य मंमनें मंमित डे, गले