________________
गौतमकुलक कथासहित.
३२३ राजन् ! ए लंका नामें नगरी . कूट दुर्ग तथा महासमुंश्नी खाइ तेणें क री शत्रु एनी सामुं जोइ न शके, ए पुरीने विपे प्रकृतियेंज अहंकारी एवो रावणनामा प्रतिवासुदेव जेनी लाखो विद्याधर सेवा करता, तें पूर्वे राज्य करतो हतो. तेणें अहंकार धरते चंसूर्यादि देवता तथा विद्याधरोने वि विध प्रकारनी सेवाछारें पोताना आत्माने इंस्थकी पण अधिक मान्यो 'हतो. लौकिकमां तो एनी शदिनुं स्वरूप एम कहे ..
रावणने नव ग्रहतो शय्याने पाये बंधाणा, मृत्युने बांधीने पाताले मू क्युं, वायुदेवतातो वाशी वाले, बारे मेघ ते सुगंधं पाणी वरसावे, वनस्प ति पुष्पप्रकर करे, एमज पोताने पाडें करी जल लावे, साते समुश् तेने म ऊन करावे. साते माता आरती उतारे, विश्वकर्मा शृंगार करावे, शेष ना गें बत्र धरे, गंगा यमुना चामर वींजे, पट्कतु ते पुष्पकारक थया, सर स्वति वीणा वजाडे, रंनातिलोत्तमादिक नाटक करे, तुंबरु गायन करे, नारद ताल वजाडे, सूर्य रसोइ करे, चंमा अमृत जरे, मंगल नेश दूहे, बुद्ध आरिसो देखाडे, वृहस्पति घडियाला वजाडे, शुक्र मंत्रीश्वर थाय, शनिश्वर पृष्ठरदा करे, तेंत्रीश कोड देवता सेवा करे, अग्याशी हजार ३ वि पाणीनी पर्व चलावे, नारायण दीपिका धरे, चंड माला करे, ब्रह्मा पुरोहित थयो, जीमूत रूपी बोकराने रमाडे, विश्वानर वस्त्र धोवे, कार्ति केय कोटवाल थयो, गणेश गधेडां चारे, लक्ष्मी वस्तुनी रक्षा करे, नारद ते दूतकर्म करे, धनद मारी थयो, इत्यादि घणा दर्शनीन असत् प्रलाप करे बे. एवो अधिवंत पण परस्त्री लंपट पणायें करी पुर्बुदि उपनी, तेथी सीता ने हरी गयो. ते महापापथी तेनुं सर्व बल निष्फल थयु. सम्यक न्यायवंत रामचंइ,लक्षणे तेने लीलामात्रमा सकल परिवार सहित संहरीने परलोकें प होचाड्यो. ए संकाने विषे विद्याधरनां इंशेयें तीर्थनूत घणा प्रासाद जव्य जनना मनने आनंददायक एवां कराव्यांबे. ते सांजली राजाराणी अने कोकाशे त्यां देव वांद्या. वली आगल चाव्या, अनुक्रमें पाला वव्या. __ वली एक दिवस कोकाशना मुखथी श्रीसिमाचलजी तथा गिरनारजी नो महिमा सांजलीने त्रणे जण देववंदना करवा जता हवा. एम उत्तर दिशे अष्टापद जेनुं बीजुं नाम कैलास पर्वत , ते नाना प्रकारना आश्चर्य मय, विशिष्ठ स्फटिक शिलामय, बाउ योजननो चंचों , तेने विषे श्रीनर