Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 326

३१४ जैनकथा रत्नकोष नाग हो. पुत्री आपू. एम सांजलीने निमित्तियो बोल्यो, कुमरीने विद्याधर पूर्व दि शायें ले गयो ले. ए ढुं निमित्तने बलें कहूँ . त्यारें रथकारें आकाशगा मी रथ बनाव्यो. तेमां चारे जण बेसीने विद्याधरनी पड़वाडे चाल्या. अ नुक्रमें संग्राम थयो त्यां सहस्त्रयोधीयें विद्याधरने प्रहार दीधो. विद्याधरें जाण्यु, ए स्त्री महारे नोग्य न आवी. ते माटे एने हाथें केम जवा दे ये? एम विचारी तेणे कन्या मस्तक . ते मूक देखीने सहुये खेद पा • म्या. एटले वैयें संजीवनी औषधीये तेने जीवाडी.
हवे ते परणवाने माटे परस्परे क्वेश करता राजा पासे अाव्या. त्यारे राजकुमरी बोली,सहुये विवादक्तेश केम करो बो ? ढुं अग्निमां पेसुं ,मा टे महा। साथे जे अमिमां पेसे ते महारो नार. एटली वात कहीने रा एगी बोली, हे दासी ! तुं कहे के, कोण अग्निमां पेसे ? दासी बोली, तमे कहो ? राणी बोली आजे निा आवे ने माटे काल कही. राजायें व ली वारो आप्यो. वली ते दिवसें दासीयें पूजयुं. कोण अग्निमां पेगे? म ने विचार करतां रात गइ पण खबर न पडी. राणी बोली. रे दासी : नि मित्तियो टालीने त्रणे जणे विचाओँ के, ए अग्निमां पेसेतो सुखें पेसे पण पापणें तो नही पेसीयें. सोनानी बरी होय, तो पण पेटे मराय नही. जो जीवता रहीशुं तो घणीये कन्या मलशे. एम चिंतवी बेगा. अने नि मित्तियें निमित्तमां कुशल दीतुं. त्यारे ते बोल्यो, ढुं राजकन्यानी साथें अ ग्निमां प्रवेश करीश. राजकुमरीये पण विश्वासी लोकना हायें चयथी सुरं ग खोदावी राखी , पनी सदु लोक देखतां इष्ट स्मरण करीने बेदु जण अग्निमां पेठां, काष्ठ नस्या, चय लगाडी, ते बेदु जण सुरंग मारगें नीकलीने पा बां त्यांाव्यां,लोक चमत्कार पाम्यां, राजायें निमित्तियाने कन्या परणावी.
वली दासी बोली, बीजी कथा कहो. राणी बोली, एक स्त्रीने विवाह प्रमुख कारण हतुं माटे बीजी कोई स्त्री पासे कडां माग्यां, तेणीये पण रूपैया ठरावीने आप्यां, तेमां रूपैया पण थोडा घणा आप्या,एम करतां अनुक्रमें विवाहादिक कारण तो थ रह्यु,त्यारे कडां आपनारीयें कडां मा ग्यां, पण ते पानां आपे नही. एम करतां घणां वर्ष गयां. एक दिवस क ली कडां माग्यां. त्यारे ते कहेवा लागी के, आपुं. एम कहीने कडां का ढवा मांमयां पण शरीर स्थूल थर गयुं तेथी हाथमाथी नीकल्यां नही.