________________
गौतमकुलक कथासहित.
पए तमे हो ? ते बोल्यो हा ढुं बुं. वेश्या बोली. महारां बानूषण ले गयो ते कोण हतो ? सोदागर बोल्यो. गुं ते घरधणी नही हतो ? वेश्याबोली, अहो मने मूसी महारां आनूषण ले गयो. सोदागर बोल्यो, मने पण गीने महारो घोडो ले गयो . पड़ी ते बेदु जण राजापासे गया. राजाने सर्व व्यतिकर संनलाव्यो. राजा कोप्यो थको कोटवालने बालावीने तिर 'स्कार करी कहेतो हवो के, अरे ! पांच दिवसमां चोरने खोली काढो. कोटवालें ते वचन अंगीकार कडे. ___ सहस्त्रमनें वली पण माताने कह्यु. के लोकनी वातो सांजलीने मुझने कहो. तेणीये पण सांजली बावीने पुत्रने कझुं. रे पुत्र ! आज कोट वालने, क्रोध करीने राजायें कह्यु, कोटवालें पण बी९ नव्युं . ते माटे सत्व राखीने काम करजे. ते बोल्यो, तमे बीहो नही. जुन गुं बने बे ?
हवे ब्राह्मणनो वेप करीने नगरमध्ये पेगे. नमतां नमतां एक देवकु लने विषे कोटवालने जुवटें रमतो दीतो. चोरपण विप्रनेवेपे त्यांज वेतो. कोटवाल साथै रमवा लाग्यो. कोटवालें पोतानुं नामांकित मुशरत्न रम तां रमतां प्राप्यु. एवं पण साटे कांइक आप्यु. एवामां राजानो धारपा ल थाव्यो. तेणें यादेप करीने कोटवालने कयुं तमने राजा बोलावे के माटे शीघ्र चालो. कोटवाल तेनी साथै गयो. सहस्त्रमन्न पण कोटवालने घेर गयो. कोटवालनी नार्याने कर्तुं. घरमा जे सार सार वस्तु होय ते पापो. ते बोली, तुकने को मोकल्यो ? ते बोल्यो, कोटवालें मोकट्यो जे. स्त्री बोली कोटवाल क्या ? ते बोल्यो, तेने तो राजपुरुष बांधीने राजा पासे ले गया. त्यारे कोटवालें मने कानमां कह्यु के, तमे महारे घेर जश्ने सार सार वस्तु बहार काढो,में निशानी मागी त्यारें मने पोता नुं मुशरत्न याप्यु , ते आ महारीपासे . तमे जूओ. ते जो तेणीयें पण प्रतीत आणीने सार सार इव्य आप्यु. ते लेइने चोर पोताने घेर गयो.
केटलेक कालें कोटवाल घेर याव्यो नार्यायें पूब्यं. केम मूकाणा? कोटवाल बोल्यो, केणे बांध्यो हतो, के जेथी तुं मूकवानुं पूरे दे. स्त्री बो ली, राजायें बांध्यो हतो. कोटवाल बोल्यो, तने कोणे कयुं ? ते बोली, तमारा चाकरें कयुं. तेने तमे निशानीमां पोतानी मुज्ञ आपी हती. ते नीशानी में घरमांथी सार सार इव्य आप्यु. कोटवाल बोल्यो, में तो