Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 298

श६ जैनकथा रत्नकोष नाग हो. णा. साजो थयो जे माटे सऊन पुरुष ते अपकारना करनारने पण उपकारज करे ॥ यतः ॥ अवयारपरे वि परे, कुएंति उवयारमुत्तमं नूण ॥ सुरहे चंदणमो, परसुमुहं बिऊमाणोत्ति ॥ १ ॥ त्यार पड़ी ते पाणीयें करी वेदु दलनां सुनटोने सङ कस्या, पनी तेज पाणी करी वसुतेज कुमरने सज कस्यो. मंगल राजाने पण घणो आदर देश्ने मूक्यो. वसु तेज पण मदनमंजरी तेशने साकेतपुरें श्राव्यो. घणा आम्बरें मदनमंजरी परण्यो. अनुक्रमें मदनमंजरी साथे विषयसुख नोगवतां एक पुत्र आव्यो.
हवे श्रीतेज राजा, वसुतेजने राज्ये थापीने, तपोवने गया. वसुतेज पण महाराजा थयो, घणा राजाउने पोतानी आज्ञा मनावी, सूर्यनी पेठे तेजवंत थयो. एकदा सुवर्णमय गोखने विषे बेला राजाना मस्तकना केश राणी जुए बे. एवामां एक पलित दीठो त्यारे राणी बोली दूत याव्यो. ते सांजली वसुतेज राजायें चपलष्टियें दशे दिशायें जोवा मांमयं, त्यारें मदनमंजरी वोली हे नाथ ! तमें घणा संग्राममां जय कस्या, अने या दूतनी वातमां केम थरहस्या ? राजा हसीने बोल्यो. दुं दूतनी बातें नथी थरहस्यो. पण तुं ते दूतने देखे , अने ढुं नथी देखतो. तथा वली पूर्व मुमने खबर क स्या विना धारपाल पण ते दूतने मांहेली कोरें केम पेसवा दे. बीजुं महा री दृष्टि करतां तहारी दृष्टि निर्मल पण नथी. ए वातना कौतुकथी हुँ चप ल दृष्टियें जो बु. राणी बोली, ढुं मनुष्य दूत नथी कहेती. में तो पलि यो देखीने धर्मदूत कह्यो बे. एम कही राणीयें राजाना मस्तकमांथी प लियो काढीने हाथमां बाप्यो, ते देखीने राजानुं मन कुमलाइ गजु, नेत्र मांथी बांसुनी धारा चाली. ते बांसुने राणी वस्त्रना बेडे खूबती थकी हसीने बोली. हे राजन् ! तमे जराथी लाज्या ? तो हवे नगरमां दुं पडह वजडावं के, जे कोइ महाराजाने घरडा कहेशे, तेने चोरनो दंग देवाशे. राजा बोल्यो, रे सुंदरी ! निर्विवेकीने तो ए वात खरी बे, जे माटे जीव जरा थकी लाजता यौवन बाणवाने अनेक प्रकारना रसायन सेवे , व ली केश धोला टालवाने निमित्तें मर्दन औषध प्रमुख करे , तरुण स्त्रीना मुख बागल युवाननी पेठे लीलायें चालवा जाय , कोई पूछे तो घणां वर्षने स्थानकें थोडां वर्ष मुझने थयां ने एम बतावे ने, यौवनावस्था गये