Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 239

गौतमकुलक कथासहित.
२२७ ने ? राजानी बाझायें अमारे तेने मारवो डे, शेठ बोल्या, एतो गश्का लें रत्नपुर नगरे मामाने घेर प्रादुणे गयो . माटे ढुं राजा पासे आवु एम कही शेनें, एक पुरुषने शीखवी कुमरपासें मोकल्यो. तेणें जश्ने कु मरने कयुं के, तमारा पितायें कहेवराव्युं ,जे रत्नपुर नगरें मामाने घेर जजो.
पली शेठ पण राजा पासे गयो, राजाने सर्व हकीकत कही, राजायें विचाओँ के, निमित्तियानुं वचन साचं जे; तोपण मीतुं वचन बोलीने नपा य करवो ते श्रेष्ठ जे. एम चिंतवी शेठने कह्यु, पुत्रने वहेलो बोलावो. शेवें कयुं आपनुं वचन प्रमाण जे. एम कही शेठ पोताने घेर आव्यो. कुमर पण रत्नपुर नगरे बंधुदत्त नामें मामाने घेर पहोच्यो. त्यां नचित कृत्य क री मामाने का, मने ते गंध देखाडो. मामायें कुमरीनी दासीने तेडावी गंधश्व्य देखाड्यु. देवप्रसाद कुमरें पण,परीक्षा करीने सर्व इव्य जूदा जूदा कही देखाड्या. अनुक्रमें सर्व प्रतीत करावी. ते जाणीने कुमरी हर्ष पा मी, राजाने जणाव्युं. पूर्णचं राजायें विचाओँ के, धनवंत तो खरो पण वाणियो , अने एवो नदार विज्ञानवंत वाणीयो न होय, तेम राजक न्याने पण ए वाणिया नपर राग केम होय ? एवो विचार करे . एवामां देवप्रसादनो कृत्रिम मामो कंबलरत्न तथा जयवर्म राजानी नामांकित मुश लेश्ने राजा पासें आव्यो. राजाने कह्यु, हे राजन् ! महारा बनेवीये कंपि हनपुर थकी माणस मोकल्यो ,ते माणसें मुझने एम कह्यु के, शूरसेन रा जायें तमारा बनेवीने वगर वांकें पकड्याने, ते आपदामां कहेवराव्यु ने, जे ए देवप्रसाद जयवर्म राजानी नामांकित मुशसहित मसाणमांथी ली धो ले. ते मुझयें अमे जाण्यं के, ए जयवर्म राजानो पुत्र बे, पण नयें करी अमे कोइने कह्यु नही, अने महोटो कस्खो. बीजॅतो अमे कांइ जाण ता नथी. वली बीजी वात कढुं बुं, ते सांजलो. शूरसेन राजाने ए कुमर नी उपर घणो शेष ले. एने पकडतां जूटुं मिष करीने में तमारे त्यां मोक ल्यो . माटे एने शूरसेन राजाना क्षेष रूप नयथी राखजो, एवी वात क हीने मुज्ञ तथा कंबल रत्न राजाना मुख अागल मूक्यां. राजायें विचारां, अहो ! जयवर्मनो पुत्रतो महारो नाणेज . एम जाणी हर्ष पाम्यो थको शेठने कहेवा लाग्यो, रे शेत ! तमारा बनेवीने कहेवरावो के, तमे रूडं कयं. जे कुमरने इहां मोकल्यो, अने समाचार जणाव्यो, हवे शूर सेननी