________________
जैनकथा रत्नकोष नाग हो.. ॥ १॥ वली विचारे ने के, महारी नासिका बेदाणानुं तो कां कुःख नथी. जे माटे कर्मने वशे जीव शी शी विटंबना नथी पामतो? पण महारा निर्मल कुलने में कलंक लगाव्यं. वीजें जैनधर्मनी में लघुता देखाडी. ए मुझने महाकुःख लागे . एम कहेती घरना देहेरासर मध्ये जश्ने जिन प्रतिमा आगल एकाग्र मनें कानस्सग्गें रही. एवा समयें जिनमतीनुं अ खंम शील देखी शासन देवता घj रीफ पाम्यां थकां जिनमतीनी नासिका सुंदर सरल स्वरूप वाली निपजावता हवा. आकाशथी फूलनी वृष्टि करी, देवांकुनी वागी, जैनशासन जयवंतुं , ज्यां जिनमती सरखी सतीयो वसे बे, एवा घोप कस्या. ए सर्व सतीनुं अत स्वरूप सांजलीने राजा पोतें त्यां आवीने जिनमतीना गुण वर्णव करवा लाग्यो के, हे सति ! तुं धन्य, तुं कृत पुण्य, तहारो जन्म सफल , तहारा शीलनो महिमा अद्भूत .
हवे जिनमतीयें हाथ जोडीने कर्वा. हे राजन् ! महारा नरिने तथा जारना मित्रने मूको. त्यारें राजायें तेना वचनथी ते वेहुने मूक्या. जि नमती पण संसारस्वरूप असार जाणीने दीदा लेती हवी. तीव्र तप चारित्र सेवीने सजतियें गश्. वरदत्त पण लोकनी निंदा सांजली कोइने मु ख पण देखाडी न शक्यो, पश्चात्ताप पण घणो थयो. ए रीतें एक पत्नी लजावंत थकी शोने दे. इति जिनमती कथा श्री सुमतिनाथचरित्रे प्रा कृतप्रबंधे पूर्वनवे ॥ इति श्रीसकलसनानामिनीनालस्थलतिलकायमान पंमितश्रीउत्तम विजयगणिशिष्यपंमितपद्मविजयगणिविरचिते गौतमकुलकर करणबालावबोधे दशमगाथायां चत्वायुदाहरणानि समाप्तानि.
हवे अगीयारमी गाथा कहे . तेने पूर्वली गाथा साथै ए संबंध . जे पूर्व गाथाने अंते एम कर्दा के, एक पत्नी सती सजावंत होय,ते शोने. ते सतीपणुं तो जो अात्मा स्थिर होय तो थाय,अने स्थिरनुं प्रतिपदीअस्थिरपणुले,माटे एमां यस्थिरपणुं कहे . ए संबंधे करी आवी जे अगियारमी गाथा ते कहे.
अप्पा अरी हो अणवयिस्स, अप्पा जसो सीलम नरस्स ॥ अप्पा पुरप्पा अणवयि स्स, अप्पा जिअप्पा सरणं गश्य ॥११॥