________________
गौतमकुलक कथासहित. नुं नाम सिंहयशा अने बीजानुं नाम वराहग्रीव ने. वली बीजी स्त्री विज यसेना नामें हती, तेनी कूखे एक गांधर्वसेना नामें कन्या थ६. त्यार पन। सिंहयशाने राज्ये थापीने में महारा पिता गुरु पासे चारित्र अंगीकार क घु. पनी अनुक्रमे विहार करतो थको लवण समुश्मा कर्कोट नामें पर्वत , तेमां एकांत स्थानक जाणीने ध्यान करूं . 'ए में महारी वात कही. हवे तुं तहारी वात कहे. तुं हां क्याथी श्राव्यो ? त्यारे चारुदत्तें मूलथी मां मी पोतानुं सर्व वृत्तांत कही देखाडयुं,एवामां मुनिना बेदु पुत्रो त्यांाव्या, मुनियें चारुदत्तने उलखाव्या के, ए अमारा नपंगारी जे. एवामां बकरो दे वता थयो , ते देवतापण त्यां आव्यो, तेणे पोतानुं सर्व वृत्तांत संनला व्यु. हवे विद्याधरें, चारुदत्तने पोताने घेर तेडी जश्ने घाणा हिरण्य सुवर्णा दिक आप्यां, अने गांधर्वसेना पोतानी नगिनी. हती तेपण सोंपी, ने कह्यु के ज्यारें वसुदेवजी तमारा नगरें आवे त्यारें वसुदेवजीने ए महारी बेहन परणावजो एम कहीने चारुदत्तने पोताने घेर पहोचाड्यो. इत्यादिक सवि स्तरपणे ए अधिकार वसुदेव हिंग ग्रंथथी जोइ लेवो. शहां तो लोनी प्राणी इव्य उपार्जवा तत्पर होय, ते माटे महाकष्ट. खमे ते उपर एकथा कही. हवे संसारमा नमवाना कारण माटे लोकप्रसिद कंचन तथा कामिनी ने. अने मुख्यतायें व्यादिक, उपार्जन करवू, ते कामनोगने माटेज डे,
ए संबंधे याव्युं. जे कामनोगनुं बीजूं पद ते कहे जे. ॥ मूढा नरकामपराहवंति (मूढा नरा के०) जे मूर्खप्राणी होय,ते (काम परा के०) कामने विपे तत्पर (हवंति के०) होय. इहां कामज कह्यो . परं तु उपलहाथी नोग पण लेश्ये. एटले मूर्ख पुरुष कामनोगने विपे तत्प र होय; ते कामनोग मूर्खने वहाला लागे . ॥ यतः ॥ बाला निरामेसु ड हावहेसु, न तं सुहं कामगुणेसु राया ॥ विरत्तकामाणतबोधणाणं, जं निरकुणो सीलगुणे रयाणं ॥ इति श्रीउत्तराध्ययनसूत्रे चित्रसंनूति अध्यय ने ॥ हवे कामनोग तें पांच इंश्यिनां विषयसुख कहीये. यतः । काविहा
नंते ! कामा पन्नत्ता ? गोयमा ! विहा कामा पन्नत्ता. तं जहा. सहा रूवा इति. तथा का विहाणं नंते ! नोगा पन्नत्ता ? गोयमा ! तिविहा नो गापन्नत्ता. तं जहा गंधा रसा फासा काविहाणं नंते ! कामनोगा पन्नत्ता? गोयमा ! पंचविहा कामनोगा पन्नत्ता. तंजहा सहा रूवा रसा गंधा फासा