Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 207

गौतमकुलक कथासहित.
ए पूनथु के, ते वृषन क्यां ले ? गोपालें ते वृषन देखाज्यो. घणो घरडो थयो दीतो. ते देखीराजाने वैराग्य उपन्युं. जातिस्मरण ज्ञान उपन्यु. यदाह नाष्य कारः ॥ सेयं सुजायं सुविहित्तसंगं, जो पासिया वसनं गोठमने ॥ रिदिय रिहिं समुपेहियाणं, कलिंगराया विसमिरक धम्मं ॥१॥ गोठंगणमप्लेढं, कि य सदेण जस्स नयंति ॥ दित्ता वि दरिय वसना, सुतिरकसिंगा समना वि ॥ २ ॥ पोरायण गयदप्पो, गलंतनयणो चलंतवसुतुको ॥ सो चेव मो वसनो, पट्ठय परिघट्टणं सह ॥३॥ अर्थः-श्वेत, उज्वल, सुजात, ग नंदो रहित, रूडां वहेंच्या बरोबर शीगडां ले जेनां, एवो जे वृषन तेने गोष्ट मध्ये, गोकुल मध्ये देखीने राजा चिंतवणा करे के, जेना टंकित शब्द (नांकार शब्द ) सांजलीने बीजा दर्पवंता. तीक्ष्णगंगवाला एवा स मर्थ बलद पण नासता हवा. ते बलीवर्द पुराणिक घरडो गतदर्प एटले गयो ने मद जेनो, तथा नेत्र गलतां , अने होठ चलता , एवो थ को पाडाना परानव सहे . ए रीतें इति पण विपरीत . धिक्कार पडो संसारने ! सर्व प्राणीनी एज स्थिति . ते माटे ए संसारें सयुं. एम वि चारीने करकं प्रतिबोध पाम्या. दीक्षा लेश्ने विहार करता हवा ॥ १ ॥
हवे बीजा हिमुख प्रत्येकबुझ्नी कथा कहे :॥पांचालनामा देशने विषे कांपिन्नपुरे हिमुख नामें राजा हतो. तेणें ए कदा, लोके पूजिजतो एवो इंध्वज अनेक लघु ध्वजायें परिवस्यो दीतो. वती तेज इंध्वज पड्यो थको तेना उपर लोक लघुनीति वडीनीति कर तां उन्ध सहित दीठो. तेथी विमुख राजाने पण वैराग्य नपर्नु, जातिस्मर एझान पामी दीदा लेइने विचरता हवा ॥ २ ॥ यदाह नाष्यकारः ॥ जो इंदकेन सुअलंकियंतं, दहुं पडतं पविलुप्पमाणं ॥ रिहिं अरिहिं समुपहिया एं, पंचालराया विसमिरक धम्मं ॥ १ ॥
॥ हवे त्रीजो प्रत्येकबुद नमि नामें राजा हतो, एकदा तेना शरीरें महा दाह रोग उपन्यो. ते दाहनी उपशांतिने अर्थे राणीयो चंदन घसवा लागी. घसतां थकां तेनां कंकणनो खडखडाट थाय. ते राजाने काने खमाय न ही. त्यारें राणीयोयें वलय उतारीने मात्र एकेकुं वलय राख्यु. तेथी खड खडाट मटी गयो. राजायें प्रब्युं के, दवे खडखडाट केम नथी थतो ?