________________
एए
गौतमकुलक कथासहित. इश, चरम तीर्थकर थश्श, अने मूका नगरीयें चक्रवर्ती पण थइश, तेमा टे महारुं कुल उत्तम बे. वली नव वासुदेवमा प्रथम वासुदेव हुँ, तथा बा र चक्रवर्तीमा प्रथम चक्रवर्ती महारो पिता, वली चोवीश तीर्थकरमा प ए प्रथम तीर्थकर महारा पितामह (बापना बाप) श्रीषनदेवजी थया, माटे महारं कुल उत्तम . ए रीतें मद करवाथी ते मरीचि नीच गोत्रक म बांधतो हवो ॥ यतः ॥ जातिलानकुलैश्वर्य, बलरूपतपःश्रुतैः ॥कुर्व न मदं पुनस्तानि, हीनानि लनते जनः ॥ १॥. ए कर्म मरीचीने नवे बांध्यु. ते श्रीवीरस्वामीना नवमां पण अखेराजूत ब्राह्मणने कुले प्रनु उपन्या. ए कथा श्रीहेमचंज्ञचार्यकृत श्रीवीरचरित्रमा ने.
हवे चोथा ऐश्वर्य मद उपर दशार्णन राजानो दृष्टांत कहे जे. ॥ दशाणपुर पाटणने विषे दशार्ण जइ राजा राज्य करे ले. त्यां एकदा श्रीवीरस्वामी दशार्ण पर्वते आवी समोसस्या. वनपालकें राजाने वधामणी दीधी. ते सांजली हर्ष पामीने राजायें आसनथी उठी उत्तरासंग करी पर मेश्वरना सन्मुख सात आठ पगलां नरीने श्रीवीतरागने विधिपूर्वक वंद ना करी पाना सिंहासने वेसीने वधामणियाने महादान आपीने विचास्युं के, प्रनाते जगजुरुने जेम कोश्ये न वांद्या होय, ते रीतें दुं वांदीश. एवं चिंतवी रात्रिने विषे नगर सणगाडे, पताका उनी करी, हाटें शोना क री, सुगंधि पाणीयें करी धरतीने विपे बटकाव कराव्यो, रत्ननां तोरण पुत लियोयें सहित एवा मंचातिमंचनी श्रेणी विराजित करी, गम नामने विषे कृष्णागुरु प्रमुखनी धूपघटी प्रकट करावी. स्थानके स्थानके नाटक मंमाव्या.
प्रातःकाले शणगार करी राजा गंधहस्ति नपर बेसी सर्व सामंतें परिव खो, सर्व रुक्षि सहित तथा जेणें रूपें करी इंशणी सरखीने पण जीती
एवी पांचशे अंतेतरी प्रत्येकें शिबिकारूढ थकी, साथें चालती, तथा अढार हजार हाथी, चोवीश लाख घोडा, एका| कोड पायदल अने ए कवीश हजार रथ इत्यादिक परिवार परिवस्यो, सर्व जगत्ने तरणा बरो बर गणतो, नगरमांथी श्रीमहावीर परम गुरुने वांदवाने निकल्यो. पगले पगले वाजिंत्र, गीत अने नाटक जोतो थको, याचकोने यथा इबायें दान दे तो, अनुक्रमें दशाण नामा पर्वतने विषे पहोतो. प्रजुने देखी हाथीथकी हेठो