Jain Katha Ratna Kosh Part 06

SR No.: 010251
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Total Pages: 405
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 46 MB

Page 104

ए
जैनकथा रत्नकोष नाग हो. हवा ॥ यतः ॥ स्वर्णस्थाले पिति स रजः पादशौचं विधत्ते, पीयूषेण प्र वरकरिणं वाहयत्येंधनारम् ॥ चिन्तारत्नं विकिरति कराहायसोफायनार्थ, यो फुःप्राप्यं गमयति मुधा मर्त्यजन्म प्रमत्तः ॥ ७॥ अपारे संसारे कथम पि समासाद्य नृनवं, न धर्म यः कुर्याविषयसुखतृमातरलितः ॥ बुमन पा रावारे प्रवरमपहाय प्रवहणं, स मुख्यो मूर्खाणामुपलमुपलब्धुं प्रयतते ॥ए॥ इत्यादि देशना सांजलीने राजा हाथ जोडीने पूबतो हवो के, हे जगवन ! में पाबले नवें गुं पुण्य कस्युं हतुंके,जेथीबाटलुंसुख पाम्यो? गुरु बोल्या सांजल.
प्रतिष्ठानपुर नगरने विषे देवदत्त अने सोमदत्त एवे नामें बे जा वसे बे. पण ते माहोमांहे देष धरे, अमर्ष वहे. तेमां महोटा नाइने पुत्र न थवाथी घणी स्त्रीयो परण्यो, पण पुत्र न याव्यो. ते एक दिवस कोक गामें उघराणी जाय , वाटमां जतां दावानल दीठो. तेमां एक सर्प ब लतो आकुल व्याकुल थतो दीतो. त्यारे देवदत्तना मनमां दया आवी के, जो ए सर्प नगरे तो ढुं सर्वे पाम्यो जे माटें सर्व प्राणीने जीवितव्य व हालुं जे. एम विचारीने पोताना जीवितव्यनी अपेक्षा अण करतो दावा नलमाथी सर्प काढतो हवो. तेने कष्टथी राख्यो, ते वेला थाकलं पुण्य न पायु ॥ यतः ॥ क्रीडानः सुरूतस्य सुष्कतरजःसंहारवात्यानमो, उर्वार व्यसनाग्निमेघपटली सम्यक्त्वदूती तथा ॥ निश्रेणी त्रिदिवौकसः प्रियस खी मुक्तेः कुगत्यर्गला, सत्त्वेषु क्रियतां रुपैव नवतु क्वेशैरशेषैः परैः ॥१०॥ वली एक दिवस नोजन करवा वेसतां मासखमणनां पारणार्थी मुनिरा ज पधाख्या. तेमने घणा हर्षे करी प्रतिलान्या. अनुक्रमें आनखाने क्ये मरण पामीने तुं इहां राजा थयो बो. पूर्वनवें सपने कप्पथी मूकाव्यो ते पुण्यें तहारु कष्ट गयु, अने राज्य पाम्यो. तथा पूर्वनवनोनाइ सोमदत्त ते हमणां कापालिक थयो. ते पाबला नवना अन्यासथी तहारा उपर ष धरतो रह्यो. ते माटे हे नीम ! तुं दया पालजे. अने हिंसा त्यजजे. एवं सांनली नीमराजाने जातिस्मरण ज्ञान उपन्युं, पूर्वनव दीतो. गुरु उपर प्रतीत यावी. त्यारे वैराग्य पामीने गुरुने विनंति करी, हे जगवन् ! कृपा करीने इहां चोमासुं रहो तो घणो लान थशे. गुरु पण लान जागीने त्यां चोमासुं रहा. राजायें समस्त देशने विषे अमारीनो पडहो वजडाव्यो. नवां जिनचैत्य कराव्यां. निरंतर व्याख्यान सांजलतां, चोमासाने अंते