________________
दृष्टांतशतक.
३४७ माटे मोह न राखवो ॥ सेयंसुजार्य सुविनत सिंगं, जो पासई वसहं घुरू मजे ॥ रिहिं अरिविं समुपेईयाणं कलिंगराया विसमिरक धम्मं ॥ ४२ ॥ एकला रहेवाथीज सुख ते विषेनमिराजानो बेहेतालीशमोदृष्टांत कहे जे.
॥ नान्यंगानुदति ज्वरोऽपि ललना धक्ष्यंति ताश्चन्दनं, शब्दं नो वलया बले सहति स त्यक्त्वा समं रक्षितं ॥ दृष्टस्तेन कथं रवो नवति नो ताः प्रोचुरे कैककं, चिंतत्याबद्तो सुखं मम तदैकाक्यस्ति जातोमुनि : ॥ ४३ ॥ अर्थः-नमिराजाना अंगने विषे दाह ज्वर उत्पन्न थयो त्यारे सर्व स्त्रीयो चंदन घसी घसी चोपडे पण साता पामे नहीं. वली ते चंदन घसतां थ कां कंकण चूडीना खलखलाट थाय ते सोहाय नहीं, तेवारे ते स्त्रीयोयें मांगलिकार्थ एक एक चूडी राखी बाकी सर्व काढी नांखी तेथी शब्द थातो बंध पज्यो. ते जोराजायें पूज्यु के शब्द केम थातो नथी ? स्त्रीयोयें कह्यु के मांगलिककार्ये एक एक चूडी राखी तेथी शब्द थातो बंध थयो. या वात सां नली नमिराजायें विचायुं के एकाकी रहेवे जेवं सुख दे तेवू काका मनु ष्योथी सुख नथी. माटे जो आ ज्वर मटे तो माहरे दीक्षा ग्रहण करी ए कलुं विचर, एम धर्मध्यान ध्यावतां ज्वर शांत थयो के तुरत ते रुषीश्वर एकाकी विचरी मोदने पाम्यो. कह्यु के के गाथा ॥ वलयाण सहं सुणति राया, पहा असहं तह जाईया ॥ रिहिं अरिविं समुपेश्याण,विदेहराया विसमिरकधम्मं ॥ १ ॥ दोहा ॥ चंदन घसतां चूडीनो,श्रवण शब्द न सुहा य ॥ एक रखावी चिंतव्यु, बदु मलियां दुःख थाय ॥२॥ राज शदि सब परिहरि, लीधो संयम जार ॥ पारिखुं तव इंडे कयुं, न चट्यो नमि लगार ॥ बीजानी देखा देखीयें पोतानु गमाववा ऊपर त्रेतालीसमो दृष्टांत.
॥ जिंदनिःस्वनरस्तरं यदि वने देवेन तारितो,ऽन्नार्थी मार्गयतीह देह्यु डदजान दत्तं वरं गहनो ॥ गेहे दंतिजना विलोक्य धनिना पृष्टः कुतस्तान थो, प्रोचे तत्र गतः सिताग्रहघृतं तस्यास्तु मुक्तःस तं ॥४४॥ अर्थः-को इ एक दारीही उर्बल पुरुष वनमा लाकडांनी जारी लेवा गयो तिहां जई एक सारुं वृद देखी तेने दवा लागो. तेने ते तदनो कोइ अधिष्टायिक देव त्यां अदृष्ट रहेलो हतो तेणे कडं के था जाडने कापीश नहीं. त्यारे ते दारिडी पुरुषे कह्यु के हुँ नूरव्यो बुं माटे मने खावानुं बाप. देवें कह्यु के तुं माग जे जोश्ये ते दुं आ. तेणे अडदनांढोकलां माग्यां त्यारे देवें