________________
जैनकथा रत्नकोष नाग पांचमो.
॥ ढाल ज्या[मी ॥ ॥ हव्या सुगरे सुण महाकाल ॥ ए देशी ॥ मनना कोई शुभ परिणा म ॥ तदरूप लहो अनिराम ॥ पक श्रेणि ताम खडग यष्टी॥ पामी तिहां ते नत्कृष्टी ॥१॥ अनंतानुबंधी जे चार कपाय ॥ तिणे ते ठोरें दण्या तिणी गाय ॥ अशुभ मिश्र विगुरू त्रिदं नेदे ॥ मिथ्या तस मूल उल्लेदे ॥२॥ फरसी अपूरव करण गुण गणुं ॥ वलि आगल कीधुं प्रयाएं॥अनिवृत्ति बादर गुरागणे ॥ पहोतो गुन ध्यान प्रमाणे ॥ ३ ॥ अप्रत्याख्यान प्रत्या ख्यानावरण ॥ कषाय अष्ट पमाड्या मरण ॥ माया पण तामें न मुत्रा॥ आवे अध सुसता दुया ॥ ४ ॥ नरक तिर्यचगति आनुपूर्वी ॥ एकेंडी लहो यादी कर्वी ॥ बेंडी तेंडीचौरेंडी जाति ॥ प्रातप नद्योत स्थावर ख्यात ॥ ५ ॥ सूक्ष्म साधारण नहीं फेर ॥ नामकर्मना नेद ए तेर । निज्ञ नि . श प्रचला प्रचला ॥ थिणदि आदि त्रण्य प्रमिला ॥ ६ ॥ प्रकृति एकही जेती॥क्ष्य पमाडी तिहां तेती॥पले अईहण्या कषाय॥याते ते माया गय ॥ ७॥ नपुंसकने स्त्री वेद ॥ हास्यादिक रिपु षट नेद ॥ पुरुष वेद सं ज्वलन कषाय ॥ क्रोध मान माया दणि त्यांय ॥ ॥ संज्वलना लोनने जेहवे ॥ मारे तव नासिने तेहवे ॥ सूक्ष्मरूप करीने पी॥ दशमें गुण ठाणे ते खपिन ॥ए ॥ अंगु माणस अहावीस ॥ एह पडते पड्यो मोह ईस ॥ अस्खलित गते तव ते ऊबली ॥ बारमें सोपाने बलि ॥ १० ॥ वीणमोह गुण ठाणे पहोतो ॥ मनमांहि घणुं गहग हितो ॥ उदय वदे दिल खोली ॥ ज्यागुंमी ढाल ए बोली ॥ ११ ॥
॥दोहा॥ ॥ मति यावरणादिक तिहां, पांचे जे आवरण ॥ ते पंच रूपें ज्ञानावर ण, पटाउत पमाज्यो मरण ॥ १ ॥ दान लान लोगोपनोग, पांचमो वीर्या तराय ॥ ए पांचे रूपें पाडिन, सामंत जे अंतराय ॥ २ ॥ निक्ष प्रचला निए बे, चछु अचङ अवधि ॥ केवल दर्शनावरण जे, दर्शनावरण षट विधि ॥ ३ ॥ दर्शनावरण नामें तिहां, सामंत ते महाशूर ॥ पाड्यो तव प्रगट्यो सही, अनिनव आनंद पूर ॥ ४ ॥ घाति कर्म महा नायकें, चारे थते चकचूर ॥ सैन्य सकल रिपुर्नु थ\, निर्मायक गतनूर ॥ ५ ॥ श्रावर ऐ अलगे थते, निर्मल केवल ज्ञान ॥ केवल दर्शन ए बन्हे, प्रगट थयां