________________
श्रीनुवननानु केवलीनो रास. २६७ णि स्थान ॥ ३॥ सकल कलायें शोनती, सुमुखी सकल सुरम्य ॥ ऊतारा नृपें आपिया, रहेवा तेहने रम्य ॥ ४ ॥
- ॥ ढाल ब्यासीमी॥ ॥ अवधे आवियें महाराज ॥ ए देशी ॥ व्रतविपे मन वासना, बली कुमरनी बलवंत ॥ वसी तिणें विवाहनी, कांई चाह न धरे चिंत ॥ तव इम कहे मातने तात ॥ १ ॥ सुदर्शना तसु मावडी, अकलंक राजा था प॥ अनिप्राय कुमरनो उत्लखी, जई कहे एम जवाप ॥ त०॥ २ ॥ खां तें ते खोला पाथरी, खरे उखें पडदो खोल ॥ एकांतें अंजलि बांधिने, बो ले ते एहवा बोल ॥ त ॥ ३ ॥ मावीत्र धर्मनुं मूलतो, जेहना उसींगल न थवाय ॥ पुत्रनुं प्री यजे, इम जंपे श्रीजिनराय ॥ त ॥ ४ ॥मावित्र जो करी लेखवे तो, कह्यु अमारुं एक ॥मान तुंमन कोमल करी, हतीला न थाएं बेक ॥ त ॥ ५॥ तुज गुणें आकर्षीथकी, बदु राजसुता गुणरास॥मात पितानी मोकली. यावीले प्रापणे वास ॥ त० ॥६॥ स्वयंवरा ए सुंदरी, नाजुक नवले वेश॥ इहां आवी जो पानी फरे, तो जड थाये देश ॥ त ॥ ७ ॥ अबला निराशे ए वली, तो अमने आरति होय ॥ आंटी तजी तूं तेवती, एक वार ते उंचो जोय ॥ त ॥ ७ ॥ कयुं अमारूं जो करो,तोह रिणादायें हाथ ॥ ग्रहीने मन मेलसुं, सुख जोगवो सदु साथ ॥ताए॥ ए बापडी इहां चालिने, आवी धरी ऊमेद ॥ इजा पूरो एदुनी, जोगवी सुख बहु नेद ॥ त॥१०॥ अमने पण सुख ऊपजे, जो जोइएं ताहरूं राज ॥ पनी पाट आपी पुत्रने, साधजे परनव काज ॥ त० ॥ ११॥ मा बापर्नु मन राखतां, अवगुण तुफने रेख ॥ इहां ऊपजतो नथी, दिलमा वि चारी देख ॥ त० ॥ १२ ॥ व्यासीमी ए ढालमां,उदयरत्न नांपे एम ॥3 सिंगल माय बापना, कहो न थवाएं केम ॥ न० ॥ १३ ॥
॥दोहा ॥ ॥ वली कुमर तव चिंतवे, अहो ए मोटो बंध ॥ ए महारा मा बापनो, ए कज हूं धूं नंद ॥ १ ॥ जो उलंबूं आए तो, आरति लहे अत्यंत ॥ तिणें मुफ मननी कामना, हवणां न होवे तंत ॥ २॥पूलं तिणे प्रेमेंकरी, हवणां ए ढुंती ढुंस ॥ लूटाये नहि जे विना, सो खांचं जो सुंस ॥३॥ जोग करम विण जोगवे, योगनो न मिले योग ॥ सरोगने सरस अहारनो, जिम न