________________
जैनकथा रत्नकोष नाग पाचमो. सकल कला साधी सबल, दमा गुण न लहे दोन ॥ गुरुता अने गंजीरता, थिरता थई थिर थोन ॥ ४ ॥ सर्वगाथा ॥ १५१० ॥
॥ ढाल पंच्याशीमी ॥ ॥ आसाढो धुर उनह्यो॥ ए देशी॥ योवन वय ते पाम्यो यदा, वाध्यो तव तनु वानो रे ॥ सुजाण सूधा जन संगनो, तेहने लागो तानो रे ॥ ॥ यो ॥ १ ॥ स्नात्र महोत्सव नित करे, विधिसुं सुणे गुरुवाणी रे॥ दे हरे देव पूजे सदा, अंगें ऊलट आणी रे ॥ यो ॥ २ ॥ शासननी उन्न ति करे, रथ यात्रा गीत गानो रे ॥ नृत्य करावे नित नवां, दीनने दीए दा नो रे ॥ यो ॥३॥ चारित्र धर्मना सैन्यसुं, अति परिचय थयो तासो रे ॥ बीहीकें निज बल लेईने, मोहें लीधो वनवासो रे ॥ यो० ॥ ४ ॥ राग क्षेप दूरे रहे, मबकी मारी क्रोधे रे ॥ शैलराज न जुए साहमुं, शठता कूप ने शोधे रे॥ यो० ॥ ५ ॥ सागर खारे सागरें, गयो जो गति माती रे ॥ विषय पंचेनी वासना, निपट जाये ते नाठी रे॥ यो० ॥ ६॥ कृपणता कोपी घj, जय पामी जाए नागी रे ॥ अविनयें कचालो नखो, लालचने बीहिक लागी रे ॥ यो० ॥ ७ ॥ विनय प्रशम मृडने रुजु, संतोप थादि सुरंगें रे ॥ गांनीर्य स्थैर्य शौर्यादिक, गुण ए वस्या तसु अंगें रे ॥ यो ॥ ॥ ॥ कीरति प्रसरी दशो दिशे, मात पिताने मोहो रे ॥ यतिशय ते क पर ऊपनो, दण न खमाये विबोहो रे ॥ यो० ॥ ॥ घर घर गुण गीत तेहनां, कुलवधु गाये केई रे ॥ केई सुरी केई किन्नरी, हीए हर्ष धरेई रे ॥ यो० ॥ १० ॥ नाट चारण केई नणे, गुण जेहना गह गाटो रे ॥ सुधी जनने सुरपण केई, बोले तस गुण पाठो रे ॥ यो० ॥ ११॥ पंचाशी मी ढालमां, फेरा लाख चोरासी रे ॥ उदय वदे ते नवि फरे, मति जेणे जिनमतें वासी रे ॥ यो० ॥१२॥
॥ दोहा ॥ ॥ जसु सघले यश विस्तस्यो, ते यश खुबधी जोर ॥ रूपें रंन हराव ती, राजसुता तिण तोर ॥ १ ॥ मानमेटी गुण पेटी ते, साथै लई शुन साज ॥ अनेक एवी एके समे, कुमरने वरवा काज ॥२॥ पूरव उपचि त पुण्यफल, कुमरनुं कोई बलवान ॥ आवी आकर्षी तेहनी, स्वयंवरा ति
