________________
२६ जैनकथा रत्नंकोष नाग पांचमो. घटे संयोग ॥ ४ ॥ इम मनमां बालोचिने, मात पितानो मोद ॥ पूरो ते पाड्यो तिणें, वधू वरी सविनोद ॥ ५ ॥ वारु विवाह नत्सव कयो, पुर जन वाधी प्रीत ॥ आनंद सदुने ऊपनो, रूडी देखी रीत ॥ ६ ॥
॥ ढाल सत्यासीमी॥ ॥ नवो पडेवडो रे ॥ ए देशी ॥ तव अकलंक ते राजिए रे, सुंदर जोई गुननारी रे ॥ जो जो पुण्यथी रे ॥ कुमरने काजें करावियारे, मोहल घणा मनोहार रे ॥जो॥१॥ पुण्यथी परिघल नोग, पुण्यथी सुखसंयोग, पामी जोग, रसि नोगवे रे॥एक पासें वहे आपगारे, एक पासें आराम रे ॥जो॥ क्रीडा गिरि सर वापियें रे, उपे ते थल अनिराम रे ॥ जो ॥२॥ वारु वृदनी आवली रे, दीसे गुहिर गंनीर रे ॥ जो ॥ आगल कारंज कब ले रे, नीकरणें करे नीर रे । जो० ॥ ३॥ सुंदरीना सोहामसा रे, बिटुं पासा प्रासाद रे ॥ जो० ॥ विचे बेठकनो बंगलो रे, विमानसुं मांमे वाद रे ॥ जो ॥ ४ ॥ पोपट बोले पांजरे रे, हेठे हीमोलावाट रे ॥ जो ॥ ऊपर मोतीनां जूंबखां रे, चंदुएं गुन थाट रे ॥ जो० ॥ ५ ॥ बत्रीस बह तिहां बेसीने रे, निरखी नाटारंन रे ॥ जो ॥ नित नवलां सुख जोगवे रे, नित नवला अचंन रे ॥ जो ॥ ६ ॥ सुरना जहेवी साहेबी रे, जोगवे जे जरपूर रे ॥ जो ॥ पूर्व नवना पुण्यथी रे, नित नित चढते नूर रे ॥ ॥ जो० ॥ ७ ॥ कुवलयचं केवली कने रे, तात देई तेहने राज रे ॥जो॥ महाव्रत लेई मुगतें गयो रे, सायां आतम काज रे॥ जो० ॥ ॥ माता पण महाव्रत आदरी रे, पाली पहोती सुरलोक रे ॥ जो० ॥ बलि राजा राज जोगवे रे, पुण्यनो करे बदु पोष रे ॥ जो० ॥ ए॥ अनमी बाण म नाविया रे, सीमाडा सामंत रे ॥ जो ॥ चालीस लाख पूरव लगें रे, राज करे ते तंत रे ॥ जो० ॥ १० ॥ वीश लाख पूरव वोलियां रे, कुमर पणे निरधार रे ॥ साउलाख पूरव सदु मली रे, श्म बोल्या उदार रे ॥ ॥ जो ॥ ११॥ दया धर्म दीपाविन रे, जैन शासन तिणे जोर रे॥ जूना देवल जिन राजनां रे, समराव्यां तोर तोर रे ॥ जो० ॥ १२ ॥ नवा पण निज देशमां रे, पोढा बहु प्रासाद ॥ रे ॥ जो० ॥ गाम नगर सीम डूंगरें रे, कराव्या मन आल्हाद रे॥ जो० ॥ १३ ॥ संघपति तिलकध राविने रे, रथयात्रा करी रंग रे ॥ जो० ॥ देशे देशे दीपावियो रे, श्री जिनधर्म थ