________________
जैनकथा रत्नकोष नाग पांचमो. • रता लेई तोमर, उन्मूली उपसर्ग ॥ इम मारीने कीधो अचेतन, वेरीनो ते
णे वर्ग ॥ ३० ॥ १५ ॥ जा रोधगवाने मारे, परिग्रह नटने त्रोडे ॥ द मा रूपी खड्ग धरीने, कोधनी सिंधि विडोडे ॥ ३० ॥ १६ ॥ उदयरतन कहे एक्यासीमी, ढाले धरमी लोक ॥ सदा करजो सेवा साधुनी,जे साधन परलोक ॥ ३० ॥ १७ ॥
॥ दोहा ॥ ॥ शत्रुने इम समावतां, जरतां पुण्य नंमार ॥ बहु प्राणीने बोधतां, स फल करे अवतार ॥ १ ॥ प्रबल करी निज पदने, खल पमाडी दीप ॥ अंत समे लहि इकडो, तनू जाणी बल हीण ॥ ५ ॥ सर्वगाथा॥१॥४२॥
॥ ढाल व्याशीमी ॥ ॥ कुंतारे माता श्म नणे ॥ए देशी ॥ नमो रे नमो निग्रंथने, एहवा जे आचारी रे ॥ घणा काल लगें आदर घणे, तास्यां बदु नर नारी रे ॥ ॥ न ॥ १ ॥ संलेषणा सो साधुयें, बिलु नेदें कीधी रे ॥ इव्य अने जावें थकी, अडे जेह प्रसिदिरे ॥न॥२॥ तव गीतारथ तपोधने, पुरथी ते प रवरित रे॥ पर्वतनी कमणे जई, संथारो तिणे करितु रे ॥न॥३॥ प्रथम शिला तल पूंजिने, माननो संथारो रे ॥ पाथरीने ते ऊपरें, मन करि एक तारो रे ॥न०॥४॥ बेसी पर्यकासने, कर संपुट धरी सीसे रे ॥ अमाडीने कचरे, शकस्तव सुजगीसे रे ॥ न ॥ ५ ॥ नमी सदु जिनराजने, शास नपतिने सोइ रे ॥ प्रणमीने पूढे नमी, गुरुने गुणवंत जो रे ॥ न० ॥ ॥६॥ पचख्या बे तो पण पड़े, पापस्थान अढार रे ॥ प्रेमेंसुं पचखे फरी, नियमें चार बाहार रे ॥ न० ॥ ७ ॥ प्रतिबंध तनुनो परिहरि, अतिचार
आलो रे ॥ आहार सवि पचखे वलि, दिए हरपित हो रे ॥न०॥ ॥ पादोपगमन अणसण, खेश्ने गह गहितो रे ॥ देव मनुष्य तियेचना, उप सर्ग ते सहितो रे ॥ न ॥ ए ॥ एक मास तां इणि परे, अणसण राधी रे ॥ हेला उसासा लगें, शुभ संयम साधी रे ॥ न० ॥ १० ॥स माधि कालें करि थयो, सातमें सुर लोगे रे ॥ दिव्य ते महर्षिक देवता, संयम फल योगें रे ॥ न० ॥ ११ ॥ उत्कृष्टो तिहां आखो, सागरोपम सोल रे ॥ जोगवे एके आगझुं, करतो रंगरोल रे ॥ न० ॥ १२ ॥ उदय