________________
श्रीनुवननानु केवलीनो रास. पण न गमे नारीनुं नाम ॥ ६॥ विरमे दण दण विश्वथी, वांडे शिव सुख वास ॥ गुण निधि नामें गुरु तिणे, एक दिन नेट्या खास ॥ ७ ॥च उ नाणी ते गुरुकने, सांजलि श्रुत सुविशेष ॥ विधिसुं ते संयम वरे, या रंन त्यजी अशेष ॥ ७ ॥ सर्व गाथा ॥ १४२३ ॥
॥ ढाल एक्यासीमी॥ ॥ बेडले जार घणो ले राज, वातां केम करो बो ॥ए देशी ॥ चारित्र धर्म राजा चितमांहे, तव पाम्यो महा तोप ॥ सहित परिकर रहे ते पासें, पुण्यनो करवा पोष ॥१॥ इम ते जोर न. अणगार, मोह नृपना नड साथें ॥ ए आंकणी ॥ अति अनुरक्त थई ते मुनिसुं, त्रिनुवननी जे त्राता ॥ सर्व विरति नामे सा श्यामा, योगिनी जै जय दाता ॥३०॥ २ ॥ सद बोध योध सदा पासेथी, अध दंग न रहे अलगो ॥ सम्यक् प्रैकारें सम्य क् दर्शन, वपु साथें रहे वलगो ॥ ३० ॥३॥ अप्रमाद महासिंधुर कपरें, नजि जावन अंबाडी॥ प्रशम कवच पहेरी नली जाते, विवेक निसान वजाडी॥३० ॥४॥ ते गजें बेसी सिर सोहावे, संतोष टोप सनूरें ॥ अ ढार सहस सीलांग सामंते, परवरित दल पूरें ॥ ३० ॥ ५ ॥ धर्म धनें दि न दिन वाधंतो, पुण्योदय इणे नामें ॥ दंम नायक ते आगल दोडे, अरि उसारण कामें ॥ ३० ॥ ६ ॥ समय समयप्रत्ये गुन मनना, प्रगटे जे परि णाम ॥ पायक ते चाले खल घायक, बागल जिहां अमिराम ॥३०॥७॥ अणियें अणि यावीने अडिन, मोह राजा मुनि सामो ॥ वदस्थल वीं ध्युं तव तेहy, तत्व कुंती धरि तामो ।। ६० ॥ ७॥ ज्ञान दर्शन चारित्ररू पी ए, त्रिद्वंसने करि त्राडे । हृदयमा रागने हेपने रोपे, कामने कूटी पा डे ॥३०॥ ए॥ जीव दया परिणाम निवाणे, हणे हिंसा सामंत ॥ मृ षा वादने सत नावारूप, मुजरें मारे संत ॥ ३० ॥१०॥ अदत्तादान सुन टन मस्तक, शौच जलकें करीनेदे ॥ ब्रह्मचर्य जाला. महा नट, मैथुनने उल्लेदे ॥ ३० ॥११॥ मान सुनटनुं मान मुनि सो, मार्दव दंमें मोडे ॥ रिजु जालडियें माया मुसी, दोषी न दीठो बोडे ॥ ३० ॥ १२ ॥ संतोष यष्टिका ये ते जट, लोन, मस्तक मोडे ॥ यूरो देखीने कोई शत्रु,साहामां सिंग न जोडे ॥३०॥ १३ ॥ देह असार चिंतन धर्म साधन, साहस सत्व ने धीर ॥ इत्यादिक बायुधे जीते, परिसहने ते वीर ॥३०॥ १४॥ तनुनी थि