Jain Katha Ratna Kosh Part 05

SR No.: 010250
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 401
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 44 MB

Page 27

कर्पूरप्रकर, अर्थ तथा कथा सहित. १५ नणनो नियम पण तेणे लीधो नहिं एवो अविरति श्रेणिक राजा पण दायिक सम्यक्त्वना लानयकी आवती चोवीशीमां पद्मनाननामा प्रथम तीर्थकर थशे बोहोंतेर वर्ष आयु तथा स्वर्णवर्णकाय, शरीरे सात हाथ उंचो, सिंहना लांबन युक्त एवो श्रीवीरजगवाननी समान थशे.
हवे पुण्याढ्य राजानी कथा कहे जे. पद्मपुरने विपे तपन राजा राज्य करे . तेने ते नगरना रहेनारा को शेठें एक हस्ती नेट कस्खो. ते हाथी राजानो पूर्वनवें मित्र हतो पड़ी ते हस्तीयें करी राजायें दिग्विजय कस्यो. नगरमा प्रवेश करता ते हाथीयें राजाने बोध करवा माटे एक रस्तामा प डेला खडीना कटकायें करी प्रतोली उपर एक श्लोक लख्यो. ते श्लोक ॥ अविज्ञातत्रयीतत्त्वो,मिथ्यासत्त्वोनसचजः ॥ हा मूढशत्रुवेषेण,मित्रप्लोषेण हृष्यति ॥ आ श्लोकनो अर्थ सर्व विद्वानोने पूब्यो पण कोश्ये तेनो अर्थ कह्यो नहिं परंतु आनंदसूरिये ते श्लोकनो अर्थ सारी रीतें कह्यो. तेवारें राजायें कह्यु के था मारो हस्ती जेने राज्य बापे ते राजा. एम मंत्री ने कहीने पोते व्रतग्रहण करतो हवो. पडी ते ज्ञानवान् हस्तीय वनमांयी को पांगलाने आणी राज्य थापी दीधुं. परंतु ते राजाने पंगु जाणीने कोइ प ण तेनी याज्ञा माने नही. बीजे दिवसे प्रातःकालमां कोई अन्य राजा साथें संग्राम थये बते हाथीपर वेवेला पांगलाना हाथनेविषे रहेढुं तृण ते देवताना प्रनावथकी वजतुल्य थयुं. तेवारे ते पंगु कहेवा लाग्यो जे मारी आज्ञा नहि माने तेने शिर आ वज पडशे. ते सांजली सर्व राजायें तेनी आझानो स्वीकार कस्यो. पनी ते पंगुर्नु पुण्याढ्य एवं नाम सर्व लो कोयें पाडयु. ते अनुक्रमें त्रण खंझनो राजा थयो पनी कालेंकरी ते हस्ती मरण पाम्यो. राजायें तेना स्थानकने विपे मोहोटो प्रासाद कराव्यो. प्र तिमानी पासें हाथीनुं रूप कराव्यु. एक दिवस राजा ते श्रीजिनप्रतिमाने देखतो बतो करीरूपने जोतां गुनध्यानथकी केवलज्ञान पामीने मोदे ग यो परंतु पाबला नवमां पुण्याढ्यना जीवें मलिन गात्रवाला ऋषिना नेत्र थकी कांटो खेंची लीधो तेथी तेने निष्कंटक राज्य प्राप्त थयुं. अने ते म लिनगात्रवाला ऋषिने जो उगंडा कीधी ते कम करी पंगुत्व प्राप्त थयुं ॥