________________
अयदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. कही जे ? तिहां गुरु कहे जेः-पूर्व जे कमु ते तो सामान्यपणे अनेक प्रका रना आरंन ते उद्देशीने कह्यु, अने इहां तो पोतानो निर्वाह थाय, एटलो ज आरंन लेवो, ते पण पूर्व आरंजनुं पडिक्कमवू कह्यु , अने हां तो आ रंजनी निंदा मात्रज कही .
वली सम्यग्दृष्टि तो निश्चं पापरूप आरंजने विपे रह्यो जे जे आरंज वि ना तेनो निर्वाह न थाय ते सर्वेमा प्रवर्ते. परंतु मनमां विचार करे जे धि कार पडो मुफने बकायनो आरंजी बुं ! पापी इत्यादिक मनने विषे नावना नावे ॥ यतः ॥ हिए जिणाण आणा,चरियं महएव रिसं अनन्न स्स ॥ एवं आलप्पालं, अच्चो दूरंवि संवय ॥ १॥
अथवा पदांतरें अर्थ कहे जेः-तिहां आत्मार्थ ते मुफने पुण्य श्राशे एवा नोलपणे करीने साधुने अर्थे साधु उद्देशीने अन्न रांधे पाक करे, त था पर ते माता, पिता, पुत्रादिकना पुण्यने अर्थे साधुने दान आपरां, ए वा हेतुथी पाक करे, ते परार्थ जाणवो. एमज पोताना तथा परना वे पु एयने अर्थ पाक करे, ते उनयार्थ कहियें. च शब्दथकी करी साधुनो नियम जांगवा नणी कोक पचन पाचनादिक करीने आपे. इत्यादि क अनेक नेद जाणवा.
अथवा बकायनो समारंजादिक ते यत्नविना अणगल पाणी वावरे, अणशोध्यां एवां इंधण धान्य प्रमुखने वापरवे करी जे दोष कस्या-होय, ते दोपने ढुं निंबुं, ए सार्थकता जाणवी. __ श्रावकें तो सादि जीवें रहित स्थानकें संखारो रूडी रीतें जालववादि के करी विधिसहित बिइ रहित काठा वस्त्रे गालेला पाणीयें करी वर्तवं ते मज सूकां काष्ठ ते घणां जूनां न होय, तेमज तेमां पोल न होय,कीटका दिकें खाधां न होय, एवा काटें करी धान्य, पक्वान्न, सुरखडी, शाक, स्वादि म, पत्र, फूल, फलादिक ए सर्व त्रसजीवादिके रहित नजरें जो करीने स र्व वस्तु वापरवी रांधवी, अने पाणी प्रमुख थोडं वावर. रूडी रीतें शुरू करीने श्राचरवां. जो एम न करे, तो निर्दयपणुं थाय, अने समता संवे गादिक लक्षणे सहित एq जे समकेत तेनां पांच लक्षण माहेला अंतर्गत अनुकंपा लदानो नाश थाय ॥ यतः॥ परिसुदं जलगहणं, दारु अध नाइ याण तहेव ॥ गहियाणय परिनोगो, विहीइ तस ररकणघाए ॥१॥