________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३ कने गुरुबुधियें वंदनादिक करवां,गुरुनाथूनादिकनी इहलोकना फलने अ थे यात्रा करवी, मानता करवी. ते लोकोत्तर गुरुगत मिथ्यात्व जाणवं.
इहां वादी युक्ति कहे , के जेम वैद्यादिकने व्याधि रोग मटाडवाना नपायने अर्थे धन, जोजन, वस्त्रादिकें करीने बहुपरें मानीय बैयें, तेम स प्रानाविक यद यहणीने इहलोकना फलादिकने अर्थ पूजा वेयावच्च करी मानीयें तो तेमां शो दोष ? जे माटे ते देवोने मोक्ने अर्थ मानीय पूजीयें तो मिथ्यात्व थाय, पण तेवी बुधियें तो आराधता नथी, कर्यु ले, के कुदेवने देवनी बुद्धि,कुगुरुने गुरुनी बुदि,अधर्मने विपे धर्मनी बुद्धि, तेने मिथ्यात्व कहीये. ते मिथ्यात्वनो जे विपर्यय एटले उलट,तेने समकेत कही ये. अने सांनलिये पण वैये.जे निर्मलदृढ समकेत पालनारा एवा रावण श्रीकृष्ण,श्रेणिकराजा,अनयकुमार आदें हता, तेणे पण शत्रुने जीतवा पुत्र प्राप्ति आदिक इहलोकनां महोटां कार्य साधवाने अर्थे विद्यासाधन, देव तानुं आराधन, ते प्रत्ये करेलुं , तेमाटे इहलोकना सुखने अर्थे यदादि कना आराधनने विषे मिथ्यात्व न कहेवाय?
हवे आचार्य कहे , के तमें साचं कर्तुं तत्त्वथी विचारीयें तो कुदेवने देवबुधियें करी आराधq तेज मिथ्यात्व डे, तोपण यदादिकनुं आराधन इहलोकना सुखनें अर्थे पण श्रावकें वर्जबुज.कारण के कुदेवने प्रसंगें अने क दोषोनो संनव थाय माटे निषेध्यु . प्रायः सांप्रतकालने धिपे मंद बुद्धि, मुग्ध, जोला, वक्रबुदिना धणी घणा बे, एवी परिणतिना धणी एवं विचारे के जो विशुः६ समकेतवंत महोटा परिणामना धणी तेणे यदादि कना आराधन कयां , तो निचे ए देव पण मोदने दायक देखाय , मा टे तेने नली रीतें आराधवा. इत्यादिक परंपरायें मिथ्यात्वनी वृद्धि थाय, मिथ्यात्वना स्थिरीकरणादिक दोपनो प्रसंग थाय, मिथ्यात्वनो वधारो था .य, तेमज इहलोकना फलने अर्थे यदादिकना आराधनारा धणीने परन वने विपे बोधीनी प्राप्ति उर्लन थाय. कह्यु के ॥ यतः ॥ अन्नेसिं सत्ता णं, मिबत्तं जो जणेश मूढप्पा ॥ सो तेण निमित्तेणं, न लहर बोहिं जिणा निहयं ॥ १॥ नावार्थः-ते मूढधात्मा बीजा प्राणीने मिथ्यात्वनो उदय करे, ते मिथ्यात्व निमित्तें करीने परनवें बोधिपणुं न पामे, एम श्रीवीतरागें कह्यु बे. अने ते रावण कृमादिक तेणे ते समयमा प्रजुना धर्मने विषे बी