Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 67

अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ५५ ने जीवाड. नहिंतर ए सर्वनी हिंसा थशे. कयो बुद्धिमान् पोतानुं हित न साधे! ए प्रमाणे अर्हतमतने जाणनारो बने मंत्रवादीयें सयुक्तिक गारु डीनां वचनथी उत्पन्न थयु जे ज्ञान जेने एवो अने सत्त्वगुण तथा गौरवें करी गौर ने कांति जेनी एवो जिनमतनो जाण राजा कहेतो हवो के हे गा रुडी! आतारूं कहे सर्व कायर मनवालाने मानवायोग्य , मने तुंए वात कहीशज मां. धर्मने विषेधीर थयेलो एवो जे ढुं ते जो महारां प्राण जातां होतो,जलें जाउ, पण ढुंएने नहिं नमुं. कारण के अल्प अतिचारथकी पण धर्म नुसारपणुं जाय जे.जेम पगमध्ये कंटो वागवाथी प्राणी खोडो थाती नथी सुं? तेमाटे जे दूषण लगाडीने प्रायश्चित्त लेवं, तेथी दूषण न लगाडवु ए जरूडं !जो उत्सर्ग मार्गने विषे शक्ति न होय तो अपवाद यादरवो,पण स मर्थने अपवाद मार्ग सेववो घटतो नथी. वली तुं स्याहाद कहे जे ते परमे श्वरें कां पापकार्यने विषे स्याहाद कह्यो नथी. स्याहाद ते गुंडे ? अने कांत मार्ग . ते स्याहादीने करवा योग्य ,अने संसार संबंधि पुत्रनार्यादि कने तो अनंतीवार ढुं पामी आव्यो बुं, पण धर्म क्याहिं न पाम्यो. तेथी ते पुत्रादिकने माटे धर्मने नहीं उहवं, धर्म नहिं बांसु. स्त्रीपुत्रादिक सर्व व स्तुथकी पण प्राण वन्नन जे. तेनो पण नसें विनाश था, परंतु अंगीकार कस्यो जे धर्म, तेने अल्पमात्र पण ढुं नहिं खंडं, एटला माटें हे गारुडी ! जो तुऊमां बीजी को शक्ति होय, तो जीवाड. नहिं तर तुं तारे मार्गे शीघ्र चाल्यो जा. जाजी प्रार्थना करवी ते पण वृथा . जेमाटें जीवq ते आयुः कर्मने आधीन वे. आयुष्य त्रुटे, जीवाडवानो प्रयास निष्फल ले. एवं रा जानुं बोलवू सांजली गारुडी कोप्यो थको कहे के हे राजन् ! तुमने घि कार जे. तुं कदायहें ग्रस्त बतो महारी अवगणना करे . तो जे प्राणी हि तने अहित करी माने , ते कुर्बुद्धि जाणवो. तेनुं कल्याण न थाय. जेम रोगियो पुरुष नला वैद्यनुं वचन न माने, तो तेनो रोग केम जाय ? तुं कदायहरूप जे विष, तप जे वृद तेनां फलने हमणांज नोगवीश. हे नाग देव! ताहरे वा होय ते तुं कर, हुं हवे जावं .एम कहीने मंत्रवादी गारुडी उग्यो, तेवारें सूर्य पण नदय पाम्यो, ते जागीय विजयराजाना सत्त्वनुं अतिशयपणुं जोवानेज उग्यो होय नहीं ? तेवारें वली सर्प,लूटा मूक्या पाणी ना पूरनी पेरें अत्यंत दूरथी महोटा वेगें करी कोंधे जराणो थको राजानु