Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 63

अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित.
५१
यातुं करे ? ॥ २ ॥ तुने धिक्कार हो, तथा तारी बुद्धिने पण धिक्कार हो. तारा दांनिक मुनिना वेषने पण धिक्कार हो. तारा निःशंक चि तपणाने धिक्कार हो, तथा तारा संसारने अने विषयाने पण धिक्कार हो ॥ ३॥ या लोकमां ने परलोकमां कोइ ठेका पण तारुं दुःखनुंज स्थान बे. अहो इति श्राश्वर्ये ते स्थानकनां प्रौढ एवां दुःखने तुं केम सहन करी श कीश ॥ ४ ॥ वली निःकलंक एवा जिनधर्मने कलंकना उत्पन्न करवाथी तुं नंतडुःखनी जेमां उत्पत्ति बे एवा संसारमां अनंता जव भ्रमण करीश ॥ ५॥
जे ए पतितनुं वचन . पण सर्वे कांइ एम करता नयी.
एटला माठें हे तत्त्वना जाए ! ए कुकर्म बांम. तुं शुं तत्त्व जाणतो न थी जे कुकर्म करे बे ? एम कहेते थके राजाने साधु कहे बे. अहो राजा ! तुं तत्त्वज्ञाननो यजा थइने गुं मुऊने कहे बे ? सर्वे यतियो एमज करे बे, ए वस्तु ainवाने कोण समर्थ बे ? तुं यागल जाइश तो अमारां बीजा यतियोनां चरण जोश, तो तारी मेले तुं जाणीश. हवे राजा विचारे बे एम विचारतो या जाय बे, तो एक साधुने स्त्रीलंपट, एकने चोर, एक बहेडी, एक कसाइप शुं करतो, एक माढीनुं कर्म करतो, एवा देख्या. तेवारें राजायें विचायुं जे ए सर्वे ष्ट बे, ए सर्वने गुरुने कहीने शीघ्रपणे ग बहार सूका पान नी पेरें कढावीश ! एम चिंतवतो पोताने वने श्राव्यो. तेटलामां अंतः पुरमाथी गुरु निकल्या तेने राजायें दीग. हवे राजायें उद्वेगने संवेद धरतां जेवो तेने दीठो, तेवुंज अवधूतने कयुं. त्यारे अवधूत बोल्यो हे राजन् ? अमा रुं वचन वेदनी पेरें जुतुं न याय, ते माटे ए सर्वने धूर्त जाणीने विश्वास न करीश. हवे ते राजा पोतें मार्गानुसारी के माटे पोताना चित्तमां विचारवा लाग्यो के ए संाव्य वचन बे एवं संनवेज नहिं. ज्यारें एवं कुकर्म क रे, त्या सूर्यथी अंधकार केम नासे ? तेमाटे युगांतने विषे पण ए वात ब ने नहीं, साधु एवा होयज नहिं. साक्षात् साधु पण लोकमां बे. साधुं अथ वा जुतुं सर्वने विषे एम न होय, सर्वे हीणा बे एम जाणीने नास्ता राख वीए युक्त नहिं . एकवार मार्गे साथ लूंटालो एटलामाटें कुं सदाय साथ लूंटाशे ? एम ज्यारें होय, त्यारें तो कोई मार्गे चालेज नहिं. एटला माटे चारित्रिया तो सदाय पूज्य बे. एने तो कोइ क्रम मत यावी उपनो बे, तेथी निन्द्रवपणानो नाव नजे बे, एवो राजाना मनमां विचार उपन्यो.
•