________________
४०० जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. महाउखना जोगवनारा थया ॥ ए त्रीशमी गाथानो अर्थ थयो ॥३०॥
ए अतिथिसंविनागवतनेविषे वे मित्रनो दृष्टांत कहियें बैयें. जंबूदीप ना पूर्व महा विदेहदे पुष्कलावती नामा विजयनेविषे धनधान्यादिक कहियें नरेलु अने धर्म अर्थ कामने मोद ए चार पुरुषार्थनी नूमिकारूप एवं विजय स्थान नामे नगर हतुं. ते नगरमां पद्मदेव नामें महोटो व्यवहा रियो वसतो हतो ते लक्ष्मीन घर जे कमल तेना सरखी स्थितिवालो सुको मल हतो पण कादव अने डोलापाणीना संगने नजे तेवो न हतो. ते व्यवहा रियानी देवकी नामे स्त्री हती तेने अर्थयुक्त नामने धरनार अनेक गुणनो
आगार एवो गुणकर नामे पुत्र थयो ते पुत्र मातापिताना मनोरथ साधतो थको अनुक्रमें सर्वकलानो पारगामी थयो. वली ते विनय विवेकादि गुणें करी अतिशय शोनतो हवो जेम चतुराई लक्ष्मीयेंकरी शोने, दमा गुणें तप शोने, विवेकेंकरी जेम वैनव शोने, लावण्यलक्ष्मी जेम शरीर शोने, आदरथी जेम नोजन शोने, मतियेंकरी जेम ज्ञान शोने, नक्तियेकरी जेम स्तुति शोने, जेम शक्तिवंत समतायेंकरी शोने, श्रमायें जेम धर्म शोने, तेम यौवन अने रूपेंकरी गुणाकर शोने जे.
जाणीयें सादात्कंदावतारज दोयनी ? जेनुं अत्यंतरूप होय तेने दे वांगना पण वांडे तो मनुष्य जातिवाली स्त्रियो वांछे तेमां कहेज युं ! तेमज धैर्य औदार्यादिक अनेक गुण ते कुमरमां ने तेविपे केटलुं वर्णन लखियें ? वली देवता तो वांनित थापे पण मनुष्य वांबित आपे ते आ श्चर्यकार। जाणवू. जेम इंइनो गुरु, जेम शारदानो गुरु, जेम शुक्रनो गुरु एत्रणे प्रशंसवा योग्य वे. तेम चोथो ए गुणाकर पण प्रशंसवा योग्य जे. पंमितने पण वर्णववा योग्य . ते गुणाकरने बाल्यावस्थाथीज याचकने वांबित आपवानो स्वनाव , ते दान गुणेंकरीने लोकोने अत्यंत प्रिय ने. जे दातार होय ते मेघनी पेरें वनन होयज. .
हवे तेज नगरमां ते पद्माकरशेठनो मित्र धनंजय नामे व्यवहारियो व से . ते धनेंकरीने धनद सरखो के दोषरूप इंधनने बालवामां अग्निसर खो ने तेनी नले गुणेंकरीने विश्वनेविषे जय पामी एवी जया नामे स्त्री ने. तेना पुत्रनुं नाम तो गुणधर वे पण तत्वथी ते नाम निरर्थक ने य