________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३५ खने आपनाहं जे चारित्र ते मुजने क्याथी उदय यावे. इत्यादिक शुन ध्याननी वृद्धि करतो ते राजा दपक श्रेणिये चढी घातिकर्मनो क्ष्यकरी पोषधवत बाराधतां थकांज केवलज्ञान पाम्यो देवतायें तेनो महोत्सव क यो, अने मुनिनो वेश बाप्यो ते देवकुमार केवली, माता पितादिक घणा जीवने प्रतिबोधी तेने दीहा आपी घणा जीवोनी साथें मोदें पोहोतो.
एटलामाटे हे नव्यप्राणी ! पोषधवतनो सहाय तथा तेनी अनुमोदना पूर्वनवनेविषे कस्याथकी सुमतिनो जीव देवकुमारराजा थ घेरवेां पोषध करतां केवलज्ञान पाम्यो अने कुमतिने जीवें पोषधव्रतनो सहाय न कस्यो अने तेनी निंदा करी तो प्रेतकुमार थश्ने संसारमा रमल्यो अने अति दुः ख पाम्यो.माटे हे नव्यो! एवा पोषधव्रत आराधन विराधननां फल सांजली ने पोषधव्रतआराधन करो जेम सुमतिनी पेठे मोदसुख पामो निंदा क रशो तो कुमतिनी पेठे रऊलशो. इति पोषधव्रतनेविषे देवकुमार प्रेतकुमार नी कथा समाप्त ॥ ए अगीयारमुं पोषधोपवास व्रत कह्यं ॥
॥ अथ हादश अतिथिसंविनाग नामक चतुर्थ शिक्षाव्रत प्रारंजः॥ जे तिथि पर्वादिक लोकव्यवहारनो वर्जक अचिंत्यो नोजनने अवसरें आव्यो तेने अतिथि साधु जाणवो. उक्तंच ॥ तिथिपर्वोत्सवाः सर्वे, त्यक्ताये न महात्मना ॥ अतिथिं तं विजानीयालेपमन्यागतं विपुः ॥ १ ॥ जे महा त्मायें तिथिपर्वना उत्सवो सर्व तजेला ने तेने अतिथि जाणवो बाकी बीजाने अन्यागत कहेवो ॥ १ ॥
ते अतिथिने आधाकर्मादिक बेंतालीश दोषरहित जे आहारनो रूडो नाग देवो तेने अतिथिसंविनाग कहिये, न्यायोपार्जित इव्येंकरीने प्राशुक एष णीय कल्पनीय एवं अशन पान खादिम स्वादिम वस्त्रादिक ते निदाने अव सरें मुनिने श्रद्धासहित आदर बहुमान पूर्वक, अतिशयनक्तियेंकरीने,आत्मा नी अनुग्रहबुधियेकरी घरमांहे जे पोताने अर्थे नीपजाव्युं एवं आहारा दिक दोय तेनुं मुनिने दान आपq ते अतिथिसंविनाग कहियें.
तिहां जे देशे जे शालिप्रमुख नीपजे ते देशथी, सुनिदर्निदादिकमां देवं ते कालथी, निर्मलचित्तनो विगुम परिणाम ते श्रा, तथा मुनि आ व्याथी उठीने उना था, बेसवाने आसन आपq वंदन करवू वली पा