________________
३३४
जैनकथा रत्नकोप नाग चोथो. राजा महामहोत्सवें नगरमा प्रवेश करावे तेम राजायें वदु सहित कुमर ने नगरमा प्रवेश कराव्यो. राजायें पुत्रनो नवोज अवतार आव्यो जाणी थानंदपूर्वक फरी जन्ममहोत्सव कस्यो. देवीये कुमरनो सर्व वृत्तांत राजा धागल कह्यो ते सांजली राजाना चित्तनेविपे खेद अने विस्मय थयो.
अन्यदा कुमारने राज्ययोग्य जाणीने तेने कुमारने राज्य आपी राजा पोतें दीक्षा लइ चारित्र पाली सकलफर्मक्ष्य करी मोदें पहोतो. ए वात वीरसेन कुमारने ससरे साननी तेवारें आनंद पामीने ते पण वीरसेनने पोतानुं राज्य आपतो हवो तेमज नयसार राजा पण पोतानुं राज्य घणो आग्रह करीने वीरसेनकुमरने आपतो हवो. तथा पादेवीये पण कुसुमपुर, पूर्व उष्ट अने अन्यायी राजा हतो तेने हणीने नगर उजड करी नारव्युं हतुं पण हमणां तेणे वीरसेनकुमारने न्यायवंत राजा जाणीने ते नगरनुं राज्य धापी नगर वसावी दीधुं जेमाटे विद्या तथा गज्य अने दीदा एटलां वानां जे योग्य होय तेनेज अपाय परंतु अयोग्यने अपाय नही. ते बरखन विदग्धचूडामणी नामें सूडो बोल्यो के हे स्वामिन ! महारां केहेण मुजब सर्व वस्तु आपने प्राप्त थ के नही? ते सांनती राजा सूडानी उपर अ त्यंत रीज्यो पनी जेम शक देवलोकनुं राज्य जोगव तेम वीरसेनकुमार मर्त्य लोकनुं राज्य जोगवतो हवो ते कुमारनां चार राज्य थयां ते जागीय चार दिशाना चार दिग्पानें कुमरनु अतुल्य पुण्य जाणीने तने सोंप्यांज होय नही ? तथा पूर्वपुण्यना नदयर्थी अने देवीना प्रनावथी जेम चक्रव तिनें चार दिशानां राज्य वश थाय तम चारे दिशाना सर्व राजा ते कुमरने विवश थया तेथी ते कुमरनुं निष्कंटक राज्य थयुं. __ अन्यदा कनकशालनगरना नद्याननेविपे केवली नगवान समोसस्या ते नी वधामणी वनपालकना मुखी सांजलीने राजा परिवारसहित वांदवा ने गयो तिहां केवलीने वांदी स्तवना करी ययोचितस्थानकें देशना सांन लवा बेठो लगवाने पण सर्व रोग क्वेशनी नाश करनारी एवी देशना दीधी ते सांनव्यानंतर अवसर पामी राजायें पोताना पाउना जव पूया. .
केवली जगवान बोल्या हे नव्यो! हसतां कौतुकथी अनर्थदंमेंकरी जे जीवें कर्म बांध्यां ते नोगववां पडे माटे सर्वथा प्रकारे उत्तमजीवें अनर्थ