Jain Katha Ratna Kosh Part 04

SR No.: 010249
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1891
Total Pages: 477
Language: Hindi
Classification: Dictionary
File Size: 63 MB

Page 335

अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ३३३ च कलविंक कपिंजल कपोत पारेवां चक्रवाक नीलचास वहिका लावका दिक अनेक जातिनां पंखीन ते तंकुल नदणने अर्थ आवे जेम दातारने घेर याचक दिवसें दिवसें वधता आवे तेम पंखी पण दिवसें दिवमें वधता आववा लाग्यां. तिहां कुसुमश्री जाणे के रखेने कोई पंखी जीव मने दे खीने बीक पामे एवा हेतुथी पोतानुं सर्व अंग ढाकीने रहे एवी रीते ते मुःखनी धरनारी नित्य कण नाखे पंखी पण सर्व विश्वास पाम्यां थकां बीये नही. खबर पडवाथी घणां दर दरथी पंखी त्यां चूगोलेवाने अर्थ आववा लाग्यां ते वली हर्ष पाम्यां थकां मांहोमांहे वातो करतां हवां के मनुष्यने दान सहुको आपे तेमां तो शी महोटाइ ले परंतु जेने को दा न आपे नहि तेवां पंखीने जे दान आपे तेज महोटाइ कहेवाय. वली श्रा स्त्रीनं दान ते सर्व संपदान कारण ले एमां अहंकार तो नेज नही. एनां शा वखाण करियें एवी रीतें पंखीना समूह मलीने ते कुसुमश्रीना गुण बोले ॥ यतः ॥ आरोहंति सुखासनान्यपटवोनागान्हयांस्तकुप, स्तांबू लाद्युपर्नुजते नटविटाः खादंति हस्त्यादयः॥प्रासादे चटकादयोऽपि निवसंत्ये ते न पात्रं स्तुतेः,संस्तुत्योनुवने प्रयत्नति कृती लोकोऽत्र यः कामितं ॥१॥ ना वार्थः-प्रवीण नहि एवा मूर्ख लोको के जे हाथी घोडावाला ले ते सुखा सने वेसे वे तथा नट अने विट (जार) लोको तांबूल विगेरेनो उपनोग करे तथा हाथी घोडा विगेरे पशु पोतानो खोराक खाय . चकलां विगेरे महेलमां वझे ले तो पण तेथी कां ते स्तुतिपात्र नथी परंतु जे सुक ती लोक, मनवांबित आपे ;तेज आ जगतने विप वखाण करवा लायक ने.
वली जरतारनी शुदिने माटे कापडीकादिकने दान आपे, तथा मुनिने शुभ आहार पाणी आपे, तेमज परदेशी प्रमुख सर्वने जेने जेवू घटे तेवू आपे.
हवे वीरसेनने मूकीने शुक गया पली कुसुमश्री तथा वीरसेनना विरह नुं दुःख.नोगवतो एवो ते सूडो वनमा जमतो थको उदरपूरणा करे ने प ग क्यांइ तेने रति उपजती नथी. एकदा समये ते विदग्ध चूडामणी ना में दुःखी सूडे कोई पंखोना मुखथी एवी वाणी सानली जे कोक यौव नअवस्थाने पामेली अत्यंत दुःखणी स्त्री ते व्यग्रचित्तें नित्य स्थिरपणे कर। पंखी जनावर मात्रने कण आपे ले ते सांजली सूडे विचास्युं जे निचे ए कुसुमश्रीज हशे एम चिंतवी कुसुमश्रीनो निर्णय करवा माटे ते सूडो शी