________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सदित. श्याए सरखो अचिंत्य शक्तिवालो , तेज आकाश गामिनी विद्यायें हमणांज वेगथी ते औषधि लावशे, माटे ताहरी स्त्रीने ताहरा हस्ताक्षर लखीने
आप के जेथी ते देखाडीने औषधी लावे. तेवारे ते विप्र अतिकौतकथी ह र्षवंत थको जेटले कागल लखवाने तैयार थाय ने तेटले महानंद कुमारे कडं के, सुकतनेविषे एककंद एवा हे तात! माहरे दिगपरिमाण व्रत डे, तेमां प्रत्येक दिशियें मात्र शो योजन मोकलु राख्युं . ते उपरांत मारा थी जवाय नहीं. मुजने पुत्रनो मोह घणोडे पण व्रतनो अंगीकार करुगथी ते औषधि त्यांथी हुँकेम आणी शकुं? अंगीकारनो निर्वाह तत्पूर्वकज जेवू धायुं होय तेवु पालतुं ते माटे हे तातजी ! तमे ए ब्राह्मणने बीजो कोइन पाय पूडो. आ, सांजलीने धनदत्त बोल्यो के हे वत्स ! आकाशमार्गे जतां जीव हिंसा नथी, माटे तुं सुखे जश्ने औषधि लाव,विचार म कर अने व ली धरतीयें सो योजन सुधी जवानुं तें व्रत लीधुं दे अने आ धरती जे अाहींथी एकशो दश योजन दूर कहे जे तेतो खांचाची झाडं अवद्यु चालवू पडे ते सर्व गणिने एकसो दशयोजन थायले पण तुजनेतो आका शमार्गे पांसरा जवाथी सो योजन पूरा नहि थाय ? तेमाटे तुं जश्ने लाव. तुं एम न जाणतो के तेल आववामां मने पाप लागशे ? एथीतो तहारो पुत्र जीवतो थशे तेथी तुजने घणो धर्म थाशे. अने धर्मकार्ये तीर्थयात्रा नि मित्तं तो जो हजार योजन जवाय तोपण गृहस्थने दोष नथी, साहमो अगणित पुण्यनो पोप थाय. तेमाटे हे वत्स ! बालकनी पेरें सरलतानुं
आलंबन म कर, ते औषधि आणवामां जरा पण विलंब कर मां. धोयां डे पाप जेमणे एवा मोटा ऋषियो पण जीवदयानेयर्थे उद्यम करे , तो तुं फोकट मुग्धपणानो झुं विचार करे ? प्रावी पितानी वाणी सांजलीने म हानंदकुमारे कयुं के,हे पिताजी ! इहां केवल धर्मनी बुद्धि नथी,पण मुख्य वृत्तियें अत्यंत पोताना पुत्रनी नपर मोहबुधिज . माटे हमणां जो पुत्रने मोहे आकाम करीयें तो तेथी व्रत लोप केम न थाय? नियमतो जेम ग्रह्यो होय तेमज पालवो जोश्य,तेमाटे जो हुं शो योजन प्रमाणथी अधिक गमन . करूं तो व्रतनो नंग थायज, तेमज आकाशमार्गे जq पूर्वे में मोकलुं रा
ख्युं नथी. आवां पुत्रनां वचन सांजली कोप्यो थको तेनो पिता कहेतो हवो के, अहो आते वली केवा प्रकारनी ताहरी आस्ता ? जो पुत्रने नि